KEDİ HİKAYELERİ

Kedi kelimesinin bir büyüsü olduğuna karar verdim bu sabah. Çünkü ne zaman biri kedilere dair birşey anlatsa orada bulunan herkes ama herkes istisnasız bir kedi hikayesi anlatıyor.

Sabah biri geç kaldı. "Ne oldu inanamazsınız?" dedi daha günaydın demeden. Tam arabasına binecekken yavru bir kedi sesi duymuş. Arabanın altına bakmış kedi yok. İçini aramış taramış yok. İyice kulak verince bakmış ki ses arabanın ön bölümünden geliyor. "Olamaz" demiş ama yine de açıp bakmış. "arabanın motoruna girmiş haylaz" dedi gülerek anlatacaklarını bitirirken. Nasıl ve neden girmiş olduğu üzerine uzun uzun tartışmalar yapıldı. "Peki nasıl çıkardınız?" dedim. "Çok zor oldu." dedi. "Zaten o yüzden geç kaldım ya." Sahi bir kedi neden girer ki oraya? Nedeni boşverelim nasıl girer?"

Söz kedilerden açılınca başka biri şu hikayeyi anlattı: bir zamanlar yaşadıkları yerde bir sokak kedisi varmış. Gel zaman git zaman bahçelerine gelip yerleşmiş onlar da kediyi sahiplenmişler. Kedi de onlara alışmış bir nevi aile üyesi gibi görmeye başlamış kendini. Aileden biri işten geldiğinde ilk o karşılıyormuş bahçe kapısında. Ayaklarına dolanıp sevgisini gösteriyormuş. Zaman geçmiş kedinin yavruları olmuş. Bahçenin bir köşesindeki yavrulara gözü gibi bakıyormuş. Kimseyi yaklaştırmıyormuş yanlarına. Öyle ki kendi ailesi olarak gördüğü insanları bile. Günlerden bir gün kedi ailenin babasının işyerine gitmiş. Adam karşısında kediyi görünce şaşırmış. Çünkü evle iş yeri arasında hayli mesafe varmış. Kedinin orayı nasıl bulduğuna anlam verememiş. Kedi adamın masasının karşısında duruyor acıklı acıklı miyavlıyormuş. Adam anlamış ki kedinin bir derdi var. Takılmış peşine bahçeye çıkmış. Kedi yürümüş adam da peşinden. Yürüye yürüye evin bulunduğu sokağa gelmişler. Bir bakmış ki başka bir kedi onun yavrularından birini yiyor. Zavallıcık yardım istemeye gelmiş. Yavruyu kurtaramamışlar ne yazık ki.

Hepimiz şaşkın şaşkın bakıyoruz. Kedilerin başka kedilerin yavrularını yediklerini bilmediğimi söylüyorum. Bir kaç kişi benim gibi şaşkın bakıyor bir kaç kişi de "evet yerler" diyor. Sonra başka biri konuyu değiştirip başka bir kedi hikayesi anlatıyor.

O da bir sabah tam arabasının kapısını açmış binecekken kedi sesi duymuş. Arabanın içinde karmakarışık biçimde atılmış eşyalar duruyormuş. Eşyaların altına üstüne bakmış birşey bulamamış. Kedi miyavlamaya devam ediyormuş bu arada. Tüm eşyaları tek tek indirmiş ve bir anne kedi ve yeni doğmuş dört küçük yavruyla karşılaşmış. Kedi muhtemelen bir gece önce geldiği başka bir şehirden onunla birlikte gelmiş. "Sığınmış gariban arabaya herhalde" diye devam ediyor anlatmaya. "Yavrularına zarar vereceğimizi sandığı için yanına yaklaşmak pek kolay olmadı. Tam bir buçuk saat sürdü onları arabadan indirmek. Bir de yavrulara dokunamıyorduk tabi. Çünkü kedi yavrularına doğdukları zamanda dokunursa bir insan annesi onu terkeder. İnsan elinin kokusu kalıyormuş üzerlerinde. Anne de bu yüzden terkediyormuş onu. "

Daha pek çok kedi hikayesi anlatılıyor. Ne gariptir ki kedilerin bambaşka tarafları olduğunu öğreniyorum bu hikayelerden. Sanırım orada bulunanların çoğu da öyle... Sonra merak ediyorum; herkesin bir kedi hikayesi var mı acaba?

Fotoğraf: Life