Küçük bir pencere. Kareli ve dantelli perdeler.Tahta mutfak dolapları. Kenarları papatya desenli tabak ve kaseler. Bir kaç bardak, bir kaç çatal, kaşık. Tahta bir masa, uzunca bir bardak içine ıslanmış kır çiçekleri, çiçekli elbiseler, kısa lüleli saçlar, lacivert emaye bir çaydanlık, kışın odun sobası, kitaplar, kitaplar ve kitaplar, çam ağaçları, meşeler, adını bilmediğim diğer ağaçlar, pencereden bakınca kimi zaman karlı kimi zaman güneşli yeşil tepeler ve tadına doyulamayan bir sessizlik...
İşte tam orada, o kadının yerinde olasım var. Orada o kadının yerinde olup bu karmaşayı sanki hiç olmamış gibi, dünyanın hiç bir yerinde asla var olmayacakmış gibi unutup gidesim var.
Fotoğraf: Life
Şu anda tam da olmak istediğim yeri yazmışsın, bu kadar olur dedim ancak, bu kadar olur..
YanıtlaSilGeçmişten atlayıp gelen kadın; guguklu saat çalmaya başladığında okuldan dönen 6 tane çocuğun o odayı doldurup herşeyleri bir yana fırlatıp "bugün bize ne yaptın anne?" diye tepinip eteklerini çekiştirebileceğini neden hiç düşünmedin canım? Ama olsun 6 çocukla daha da güzel olurdu o mekan sevgilerimle.
YanıtlaSilBüyük bir çoğunluğumuzun olmak istediği yer sanırım orası :)
YanıtlaSilVe biz hala buralarda vakit geçiriyoruz..
aklımız sakinliğiyle huzur vereceğini düşündüğümüz geçmişte hep. şimdiki stresler o zamanlar yokmuş gibi geliyor. ben de iç geçirdim yazdıklarını okurken. ama aklıma geleceğe dönüş filmleri gelmedi değil :) her dönemde insan kendine ayrı bir stres kaynağı bulabiliyor aslında :)
YanıtlaSilPeki acaba oradaki kadının zihninde neler var ?
YanıtlaSilCok huzurlu bir yazi olmus, ama
YanıtlaSilKedicim kusura bakma, Sufimin yorumuna kahkahalarla güldüm:))
OWL: Sanırım hepimiz bunaldık olup bitenden, hayatlarımızın gidişinden... O yüzden aynı hayalin çocuklarıyız...
YanıtlaSilSUFİ: Altı çocuğun gürültüsü o huzuru bozamaz Sufi'm :) Hatta tam aksine güzel olur bence...
BAD'LİK AMİRİ: Maalesef hala buradayız...
CİNAR: Elbette geçmişin de stresi vardır. Ama hafıza öyle birşey ki sanki hep geçmişi güzel ve sakin sanıyor :)
ÖZLEM: Bana duru dupduru bir zihni varmış gibi gözüktü...
BELGİN: Ben fotoğrafta huzur gördüm ama o Sufi okuldan dönmek üzere olan 6 çocuk gördü :) Ben çocukları unutmuşum :)
Huzurlu bir hekan yazacaktım ki
YanıtlaSil6 çocuğu duyunca yorumda ben almıyım :)))))))
İnan bana huzurumuzu bozan çocuklar değil Yelda. Öyle çok şey var ki çocukların sesi onların yanında cennetten sesler gibi kalır.
YanıtlaSil"Komşunun tavuğu komşuya..." durumları olmasın sakın. Tatil zamanı gelmiş. Bir güzel dinlenmeli...
YanıtlaSilSevgiler...
Sanırım öyle oldu :) Yorgunluktan bütün tavukları kaz görmeye başladım :) Dinlenmeli...
YanıtlaSilOrda bulaşık yıkıyorsa, yemek yapıyorsa, başka başkaa hımss.. neyse işte o durumlarda yerinde olmak istemem.. zaten çiçekli elbise de bana yakışmaz, bacaklarım çarpık.. hehehe
YanıtlaSilbende o kadının kocası yerinde olmak isteyeyim, ev güzel, e hatunda çay yapıyor, bana da güzel dogayı izlemek, bir sigara içmek ve keyif çatmak kalıyor geriye.. birde scorpions çalsın fonda, bu ara yine takığım onlara..
olmadı mı?
o evde doğayla bir başıma olayım o zaman, sallama çay içerim ne yapayım...
Evet evet senin hayalin daha huzurlu daha sakin sanırım :)Kadının değil de kocasının yerinde olmak yani. :)
YanıtlaSilne kadar "basit" bir hayal, devasa girift, pırıltılı görünen, imkansız, modern insan hayallerin yanında...
YanıtlaSildemek ki "basit" olan zor. demek ki basit olan güzel ve huzurlu.
onca okuyup yazıp bilgi, sosyallik, ekonomik özgürlük vs. edinip şu kürkçü dükkanına varmak var ya, acayip sinirlerimi bozuyor :) varabilsek bari, yok, o da yok. öyle arafta takılıyoruz.
Basitte karmaşığa koşan ve sonra basitliği, sadeliği özleyen tipik insan karmaşası bu :) Ne demeli bilmem ki?
YanıtlaSil