Bu bir kırılma noktası. Hayatın içinde öyle yürürken, herşey aynı iken, sen bundan zaman zaman bıkıp arada bir kaçma hayalleri kuruyorken başına gelen şeyin adı. "Çıt" diye içinde kırılıveren o sesi duyduğunda, tepetaklak döndüğünde bir de tersinden bakıyorsun işte. Bak gök yere inmiş. Bak ağaçlar gökten sarkan avizeler gibi. Hiç böylesini görmüş müydün? "Hem nereden biliyorsun ki hayatının altının üstünden daha iyi olmadığını." Böyle dememiş miydi?
Şakır şakır yağmur var dışarda. Ben, içim bomboş öylece bakıyorum. Bulutlu göğe bulutlanmış gözlerle bile bakamıyorum, öylesi boşalmış içim. Üzüntü ı-ıh, kızgınlık hiç değil, anlamsızlık bu. Başka birşey değil. Kaç yıl geçirdim bu toprak üstünde. Çok yıl. Kaç yılım daha var? Bilinmez. Sen hiç kendi bu dünyanın hapishanesinde mahkum gibi hissettin mi? Bu yüzden hesapladın mı ömrünün kaç yıl kalmış olabileceğini? Çıkınca gidecek bir yerin bile olmadan deli gibi özgür kalmayı istedin mi? İsteme ve düşünme bunları zaten. Bunlar sersem harcı. Benimki gibi içi bomboş kalmış olanın kelimelerle dolma ihtiyacı.
"Bizi aşk kurtarır" dedi biri geçen gün. "Biliyorum" dedim. Hala içimizde aşık olacak güç kaldıysa bizi aşk kurtarır doğru. Kime ve neden? Önemli mi kime olduğu? Hele neden olduğu? "Bizi aşk nasıl kurtarır biliyor musun?" dedim. Öyle kahrede kahrede oturuyorken olmadık bir yerde sevdiğin insanın kokusunu duyuyorsan işte o zaman aşk seni çimdikleyerek kurtarır. Sana der ki; "haydi karanlıktan çık, bak dışarda hala güneş var." İşte böyle kurtarır. Bu kadar itin kopuğun birarada yaşadığı dünyayı sana o it kopuk yokmuş gibi gösterir. "Olsun" dersin "her ne olursa en azından o var." İnsan aşka sığınmazsa neye sığınır?
Ama benim içim boşboş şu an. Sanki bir kurt kalbimi, ciğerlerimi, bağırsaklarımı herşeyi kemirmiş gibi. Zindan bir boşluktan başka birşeyim yok gibi. Bütün bunlara rağmen korkunç bir kusma isteği. Dilim bile koparılmışken "Kimse hiçbirşeyi kurtaramaz" diye bağırma isteği.
Çok baktım gökyüzüne bu sabah. Öyle çok baktım ki içime doldu tüm bu karanlık. Belki de sis basmıştır içimi. Herşeyim yerli yerindedir de sisten göremiyorumdur. Bir kurt yoktur mesela. Kalbim hala yerindedir ciğerlerim ve diğer bütün herşey de. Korkma, belki sadece sis basmıştır içimi...
Fotoğraf: Life