POS BIYIK, TAVUK VE NURTEN

Açlıktan gözü dönmüş biri için, yemekhanedeki aşçıbaşının pos bıyıkları altından gülerek "heeaaa bunların hepisi gızartılmış, bağyan" demesi ciddi anlamda sinir bozucudur. Kahvaltı alışkanlığı olmayan bomboş bir mide "hayır hayır yalvarırım içimi böyle yağlı yağlı yiyecekler doldurma" diye figanı basar, üzülürsün. Aşçıbaşının suratına bakarak en yakın lokantanın uzaklığını hesaplarsın. Durum umutsuzdur. Çünkü, eğer o lokantalardan birine gidersen yemeğini alelacele yemek zorunda kalıp koştura koştura işe dönmek zorunda kalacaksındır ki bu da hiç iyi bir fikir değildir.

Sonra, bir aşçıbaşının pos bıyıklarına bakarsın bir de birbirinden yağlı vıcık vıcık yemeklere ve "bana pilav, cacık ve en az yağlı olan birşeyden azıcık" dersin. "Tavık mı bağyan?" diye sorar pos bıyık "başka çarem var mı?" dersin "nıhahahah yok" der. Yemeğini almış gitmek üzereyken "yahu hergün tavuk yapıyosunuz güzel kardeşim vallahi kanatlarımız çıkacak yakında" dersin , pos bıyık göbeğini sallaya sallaya güler "tavık eyidir eyidir. Ye gııı." der. Bu adama gülsen mi kızsan mı bilemezsin. Sonunda gülersin ya o yağlı yemekleri yemeye çalıştıkça yüzündeki gülümseme uçar gider.

Bugün de böyle günlerden biriydi. Açlıktan gözü dönmüş halde yemekhaneye koşuş, kahvaltı etmemiş midenin feryadı, pos bıyığın zıplayan göbeği, yağlıların en az yağlısı tavuk, biraz daha yersek gıdaklayacağız esprisi... Her zamanki gibi alelacele yemeği yeyip dışarı fırladım. Tek isteğim bu nefis güneş altında kafeteryada boş bir yer bulmak, o aksi garsonun getirdiği demli çay, bir sigara ve arkadaşlarımla sohbetti. Birden merkezi sistemim alarm vermeye başladı. "dıııt dııııt dıııt dııııt. Saat iki yönünde Nurten var kaç dıııt dıııt dıııt." Bu dıt dıtlar bir anlık boşluğuma geldiği için ve saat iki yönündeki Nurten beni görüp "hayatıııım Fulyacıııım burdayız gelsene şekerim" diye ciyakladığı için oraya gitmek ve tüm öğle arası keyfime veda etmek zorunda kaldım. "Hoşgeldin canikom. Her gün ekiyordun bizi bugün nasıl oldu da geldin ahahhaa" Saçma sapan, ne anlama geldiği belirsiz bir gülümsemeyle cevap verdim bu sözlere. Sustuk bir süre ve Nurten beni saçımdan ayakkabılarıma kadar incelemeye başladı. Hep böyle yapar bugün neden vazgeçsin ki?

"Gömleğini nerden aldın?"
"...'dan" (Hey Allah'ım bu kadın konuşacak konu bulamadığı için mi bunlardan söz ediyor?)
"Pantolonun da çok hoşmuş. Yeni mi?"
"Yooo" (Yahu hep giyiyorum bunu. Senin gibi saç telinden ayak tırnağına kadar inceleyen birinin bunu bilmeme ihtimali var mı?)

Yine susuyoruz. Niyetini anladım ve içimden kıs kıs gülüyorum. Seni cadı sana istediğini vermeyeceğim, sormuyorum işte o üzerindekini nereden aldığını. Çünkü umurumda değil. Ama Nurten pes etmiyor kararlı. Bu taktik sökmediyse başka taktikler dener o. Ah bu kurnazlık bu zeka neden böyle aptalca amaçlar için harcanıyor Güzel Allahım. Bu kez taktik , dolaylı yollara sapmadan istediğini söylemek. Bravo Nurten hep söylerim "bu kadın istediğini her zaman alır."

"Ben de bunu ...'dan aldım. ...'nın buluzundan."(Bir kadın adı söylüyor) "O kim yahu?" diyorum. Bir dizi adı söylüyor ve şaşkınlıkla ekliyor "Aaaa bilmiyor musun ayoool?" "Yok bilmiyorum" diyorum "Nasıl bilmezsin?" diyor. Bu kez şaşırma sırası bende, Nurten'in az önceki faltaşı gibi açılmış gözleri hoop zılayıp benim gözlerime yerleşiyor. Neden bu kadar şaşırdı ki, neden böyle sanki Başbakanın ya da Cumhurbaşkanı'nın adını bilmiyormuşum gibi davranıyor ki? Pek anlam veremiyorum. Sonra "iyi ama ben televizyon izlemiyorum ki?" diyorum. "Yaaaa" diyor faltaşı gözler bu kez hooop Nurtenin suratına yerleşiyor. Nurten şaşkınlıktan sıyrılıp "peki ama akşamları canın sıkılmıyor mu?" diyor "Yooo" diyorum "kitap okuyorum, internetten birşeyler okuyorum falan filan." Nurten bana acıyan gözlerle bakıyor. Onun gözünde neye dönüştüysem artık. Omuz silkiyorum.

Nurten bilmem ne marka çizmeleri kaç paraya aldığından, nerede ne kadar ucuzluk olduğundan, vallahi de billahi de kredi kartına şu kadar para yatırdığından, ama dayanamayıp yine de aldığından aldığından söz edip duruyor. "Tavuk" diyorum kendi kendime "o bile daha az vıcık vıcıktı." Yarın pos bıyıklı aşçıbaşımıza "biraz daha tavuk yersek gıdaklayacağız be usta" esprisini yapmamaya söz veriyorum.
Karikatür: http://www.snowboardshop.no/user_images/Reality%20TV.jpg