BİR DÜĞÜN KAÇKINININ NOTLARINDAN

-Alo, nerdesin gelmiyor musun?

-Marie Antoinette'e benzedim.
-Ne?
-Marie Antoinette'e benzedim. Sence bu kılıkta düğüne gelmem uygun olur mu?
-Olur olur haydi gel. (Kıkırdama efekti)
-Gülmeeee...
-Gülmüyorum Marie. Sadece kılığını merak ettim. Peruk mu taktın yoksa? (Kahkahalarını bastıramayan gülme efekti)

Marie Antoinette'e benziyordum gerçekten. Peruktan kalası olmayan ama peruktan ziyade siyah bir karnıbahara benzeyen saçım, üzerimdeki kıyafet ve o inci küpeler. (Biri beni bu kabustan bir an önce uyandırsın) İnsan aynaya bakıp da bir başkasını görünce kaybolduğu hissine kapılıyor, ki; bu his gerçekten ağızda berbat bir tad bırakıyor. Bu Marie Antoinette durumu aynen şu şekilde gelişti ve ipler kesinlikle benim elimde değildi. Hoş, ipleri ben elime alsam durum nasıl olurdu Allah bilir ya, neyse?

Bu düğün meselesi uzun zamanlı bir stres mevzu oldu benim için. Şöyle cümleler kurabilirsiniz; "Delirdin galiba ne var bunda, git bir kaç saat otur, çok ısrar edilirse kalk oyna, bol bol sırıt, tanıdıklarını öp, yeni tanıştıklarının elini sık, masadaki plastik çiçeklerin yapraklarını koparmayı aklından bile geçirme, masa örtüsünün uçlarını kıvırma ki sıkıldığını anlamasınlar, geline altın ya da para tak, sonra gelin ve damadı tebrik et ve evine dön olan biteni unut ve uyu." Ama benim taraftan bakınca iş böyle değildi. ( beni sadece ve sadece yabani ruhlar anlar.)

Törenler ve düğünler hakkında uzun zamanlı kafa patlatma çalışmaları yapmış ve bunların aslında nasıl olması gerektiği, neyin ne sebeple yapıldığı konularında çeşitli tuhaf garip teoriler geliştirmiş ve bunlardan birine söz ettiğinde "Deli midir nedir?" bakışlarıyla karşılanmış biri için durum gerçekten böyle değildi.

Düğünler tuhaftır. Bazıları için eğlence kaynağı bazıları içinse iki elin gırtlağını sıkması kadar sıkıntı vericidir. Bu nedenle gırtlağında iki el hisseden yabani yaradılışlı ruhlar ya gitmemek için bahaneler üretir gerekirse kendilerini hasta bile ederler ya da buldukları ilk fırsatta böyle ortamlardan kaçarlar. Ama bazı durumlar vardır ki; bahane bulmayı aklınızdan geçiremediğiniz gibi ölseniz de geberseniz de o süslü düğün sandalyelerinden birinin üzerinde uzun saatler oturmak zorunda kalırsınız, ki; benimki de bu durumlardan biriydi. Bu nedenle ben de bahane bulmak için sarfedeceğim enerjiyi stresim için sarfettim ve gayet de başarılı oldum diyebilirim.

(Laf arası Düğün Kaçkını tanımlaması: Kalabalık=kaç, düğün ve nişan=bahane bul ve kaç ama altın ya da para yolla ev kuruyor garipler, gelenekler=boş yere kaçmaya çalışma umutsuz bir çaba olur... İşte böyle biri için düğünün ne anlama geldiği sanırım net bir biçimde anlaşılabilir. Bir kabus... Hele bir de uzun süre bir yerde sabit oturamadığımı düşünürsek katmerli kabus.)

Gerçekten de Marie Antoinette'ye benziyordum. Bu kılıkta ortaya çıkmak bir yana aynaya bile bakamayan birinin halini düşünmek pek zor olmasa gerek. Şöyle tuhaf bir kanı var: düğünlerde ne kadar süslenirsek o kadar iyi. Nedense? Benim aklımda sade rahat birşeyler vardı. Elbette bu benim aklımdakiydi ve ben kendi aklıma o kadar dalmıştım ki o sırada evin içinde olan anne, teyze ve anneanne üçlüsünü tamamen unutmuştum. Ve bu üçlü, bu zavallı düğün kaçkınının Marie Antoinette'e dönüşmesine neden olacak kadar saray ruhlu tiplerdi.

Saçını şöyle yapalım. Evet biraz kabart. Tamam şu boncukları takalım. Uzat kolunu. Bu elbise olmaz şunu giy. Evet ayakkabılar. Tamam topuklar iyi. Küpelerini tak. Kızım bu kılıkta mı gideceksin, şunları da tak takıştır sür sürüştür. Yeteeeeeeer yeter yeter... Sonuç: Marie Antoinette.

Düğünde olan bitenden söz etmeyeceğim bile, ki; bu gerçekten çok uzun bir yazı konusu. Ama tüm bu olanlardan çıkarılan bazı dersler var ki onu düğün kaçkınları için mutlaka yazmalıyım.

1-Bahaneler sonsuzdur. Bahane üretebileceğin bir düğünse sakın endişelenme içindeki yaratıcı güce güven. Sana mutlaka şahane bir bahane verecektir. Sen de o süslü sandalyelerde oturmak ve masa örtüsünün ucunu kıvırmak yerine evinde ayaklarını yüksek bir yere uzatıp kitabını okuyacak, "bir elinde çay bir elinde sigara umurunda mı düğün" modunda huzurla gülümseme fırsatını elde edeceksindir.

2-Eğer kaçamayacağın bir düğün varsa, sen düğün gerekliliklerine ısrarla karşı duran bir yabani ruhsan sakın ha sakın evde düğün uzmanı bir heyet varken kıyafet seçip saçla uğraşma. Aksi halde 18. yüzyıl Versailles sarayından 2008 yılında bir düğün salonu ortasında belirmiş bir şaşkına dönüşmen kaçınılmazdır.

3- Evli değilsen ve evlenmeyi planlıyorsan ama düğünlerden nefret ediyorsan, kendin gibi bir deli bul (mümkünse o da düğünlerden nefret etsin, etmiyorsa da ettir) onu ikna et kaçıp gidin bir yerde evlenin canıııım, illa ilan etmeniz mi gerek? Merak etmeyin sonra arkadaşlarınız gelip sizi kutlarlar hatta eşofmanınızın yakasına para veya altın bile takarlar. Endişe etmeyin.

NOT: Bu yazıda mübalağa sanatı hudutsuz olarak kullanılmıştır.