-Fulya Hanım bu metni web sayfamıza taşıyalım lütfen.
-Kırt... kırt... kırt...
-Seçilmiş fotoğrafları da ekleyelim. Olur mu?
-Kırt... kırt... kırt...
-Siz iyi misiniz?
-Kırt... kırt... kırt...
-Bana pek iyi görünmediniz de.
-Kırt... kırt... kırt...
-?
Ya da şöyle birşey:
-Kızım bankaya havaleyi yaptın mı?
-Kırt... kırt... kırt...
-Evladım beni duyuyor musun, havaleyi yaptın mı diyorum.
-Kırt... kırt... kırt...
-Töbee Yarabbim töbee. Küs müsün nesin? Hem küsecek ne var? İnsan babasına küser mi çocuğum?
-Kırt... kırt... kırt...
-Tamam tamam şu kırt kırtın bitsin de öyle konuşalım.
Bazen de:
- Fulyacığım nasılsın? Yahu uzun zamandır görüşemedik.Yine yabaniliğin üzerinde bu ara. -Kırt... kırt... kırt...
-Hayırdır hem yabani hem de dilsiz mi oldun?
-Kırt... kırt... kırt...
-Hem sen beni neden aramadın bakalım?
-Kırt... kırt... kırt...Kırt... kırt... kırt...Kırt... kırt... kırt...Kırt... kırt... kırt...
-Aaaa delirdin galiba hem konuşmuyor hem de karşımda kaşınıp duruyorsun. Seninle konuşanda kabahat.
-Kırt... kırt... kırt...
Hayır yanlış tahmin ediyorsunuz, uyuz olmadım. Basit bir alerji sadece. Bir gün ofiste oturmuş bizim çokkonuşangiller topluluğunun bitmez tükenmez laflarını dinlerken başladı bu kırt kırtlar. Şakağımdan yanağıma oradan boynuma, bir kırmızı benek ordusu durdurulamaz biçimde ilerleyince eski dostum alerjinin yeninden beni bulduğunu anladım. O kırmızı benek ordusu öyle ilerledi ki kolumu bacağımı da kendi topraklarına kattı. Bu orduya kim karşı durabilir? Eğer alerji ordusu topraklarınızı ele geçirmişse yapılacak tek şey vardır; o orduya komuta eden kralı bulup yok etmek. Ben de öyle yapmaya karar verdim. Bunun için tarihten ders almak gerektiğini düşünüp "Öz be öz alerji tarihim" adlı kalın ciltli kitabı karıştırmaya başladım.
Çocukken çikolataya alerjim vardı. Eh bu da doğaldı çünkü en az beş çocuğa yetecek çikolatayı tek başıma tüketmek gibi nadide bir yeteneğe sahiptim. Elimde çikolatam, yüzümde kırmızı beneklerim mutlu mesut bir hayatım vardı. Ah bir de bu kırt kırtlar olmasaydı ya o damakta eriyen nefis lezzet için bu kadarcık cefa da çekilirdi doğrusu. Ama kırt kırt sesleri ve kırmızı beneklerim ailemin sinirini bozmaya başlayınca kesin bir yasakla karşı karşıya kaldım. Artık ne kırmızı benekler, ne kırt kırtlar ne de çikolata vardı. Neden alerji denen bu meret çikolata yediğimde oluyordu ki? Pekala bamya ya da pırasaya olamaz mıydı? Olurdu ama olmadı.Çünkü o kadar şanslı değildim.
Daha sonra uzun zaman alerji ordusu topraklarımı işgal etmedi. Ta ki üniversite yıllarında bir sabah Seren Serengil dudaklarıyla uyanana kadar. Aynaya bakıp çığlık attığımı anımsıyorum. Çünkü üst dudağımda korkunç bir şişlik vardı. İşin tuhafı bu şişlik kaşınıyordu da. Ben kaşıyordum o şişiyordu. Gitgide Seren Serengil'e dönüşüyordum. Üst dişlerim ortada doktora gittiğim zaman adam gülmekten kendini alamadı. Nasıl gülmesindi ki? Yapılan testler sonucunda domatese alerjim olduğunu bulduk. Eh domatessiz bir hayat da sürebilirdim. Bu hiç önemli değildi. Yeter ki Seren Serengil'e benzemeyeyim, domatesin adını bile unutmaya razıydım. Nitekim uzun zaman domatesi unuttum da.
Şimdi düşünüyorum da bu alerji denen meret genetik olabilir mi acaba? Çünkü bir ara amcamında alerji olduğunu anımsıyorum. Aramızda şöyle bir konuşma geçmişti.
-Amcacığım iyi misin?
- İyiyim kızım iyiyim de ennercik olmuşum.
(Enerjik demek istiyor galiba)
-E iyi ya enerjik olmak iyidir. Neden şikayet ediyorsun ki?
-Kızım neresi iyi bunun? Dalga mı geçiyorsun sen benimle utanmaz?
-Ya amca neden dalga geçeyim. Enerjik olmanın nesi kötü anlamadım.
-Ennercik diyorum kızım ennercik.
-E tamam işte.
-Kızım kaşınıp duruyorum baksana kollarım benek benek nesi iyi bunun? (Kollarını gösteriyor)
-Aaaaa Alerji yani.
-E ben de öyle diyorum. Ennercik işte.
-?
Bu aralar o kırmızı sevimli benekler yeniden ziyarete geldiler. Yanlarında kırt kırtları da getirdiler elbette, ki bu ikisi yapışık ikizlerdir. Henüz sebebini bilmemekle birlikte saçma sapan konuşmalara, boş sözlere ve sürekli birşeyler yapmak zorunda olmaya karşı alerjim olduğunu tahmin ediyorum. Öyle ya bu aralar ben "hayat düş yakamdan" dedikçe o en gereksiz şeylerle bana saldırıp direncimi kırıyor. Ben de kaşınmaya başlıyorum. Eğer öyle ise, bu kötü. Çünkü, alerji ordusunun komutanını bulup yok etme gibi bir şansım yok. Ancak bir dağ başına taşınıp orada yaşamaya başlarsam bu kırt kırtlardan kurtulabilirim. Bu da imkansız olduğuna göre bununla yaşamayı öğrenmem gerekiyor.Aslında bu benekler kedilikten çitalığa terfi edişimin de sembolü olabilir pekala. Öyle ise ne ala...
Neyse.Dilerim alerjim fındık fıstık roka tere ya da onlar gibi birşeyedir. Umarım...
Fotoğraf: http://getawallpaper.com
Ah! canım geçmiş olsun...Bu mevsim geçişlerinden oluyor bazen...Ezelden alerjik bir bünye olan bende aynı dertten müzdaribtim geçen ay...İnsanın kendi bedeninin insana yaşattığı en kötü şey bu küçük benekler...Soğuk iyi geliyor, kaşıdıça ısınıyor ve daha çok can sıkıyorlar ...
YanıtlaSilBenegi burnunda citacik:) Terfi haberini alir almaz tebrik edeyim dedim. Sen var ya sen, cok ama cok alemsin:))
YanıtlaSilBu yorum yazar tarafından silindi.
YanıtlaSilçok geçmiş olsun... kırt kırt kırt :))
YanıtlaSilAGNUS DEİ: Çok teşekkür ederim Agnus. Benek benek çok komik oldum ben :) Ara sıra yokluyor bu alerji.
YanıtlaSilKREMALININ ANNESİ: Teşekkürler annecik. Bu beneklerle tam bir çita oldum. Bakalım o kadar hızlı koşabilecek miyim :)
TNRCLK: Teşekkürler kırt kırt kırt :)
incidal diye bi ilaç vardı.. toz polen gibi şeylere iyi geliyodu..
YanıtlaSilbenim lise böle ovanın içinde gibiydi, bol bol polen dolaşırdı baharları hapşırtırdı beni..
domatez alejisini de ilk defa duydum.. ilginç..
Valla Articim domates alerjisi geçti de bu "boş söz, çok konuşan" alerjisini nasıl geçireceğiz bilmem :) İncidal fayda eder mi ki? :D
YanıtlaSilgeçmişler olsun.
YanıtlaSilGeçer geçer, neler neler geçmedi ki :) Teşekkürler...
YanıtlaSil__:))) ... geçmiş olsun__
YanıtlaSilçOK GEÇMİŞ OLSUN,
YanıtlaSilalerji çok zordur, sınavdan sınava koşarak sonunda iş bulabilmiş, camın önüne kurulu masa başıma geçtiğimde alerji ile ilk tanışmam gerçekleşmişti, çamlara alerjim varmıiş. Tamamı çam ağaçlarıyla dolu bahçede az çekmedim :) Oysa küçük bir çocukken evimiz çam ağaçlarıyla dolu çocuk parkına bakıyordu,yani çamlar ve ben güya kardeştik. Her şey o alerji komutanının yüzünden oluyor kırt kırt kırt.
Geçmiş olsun, sinir bir durum. İlaçla tedavisi gerekebiliyor bazen. Çikulataya benim de alerjim vardı tamamen aynı sebeplerden :))
YanıtlaSilDENİZERO: Teşekkürler Deniz :) Geçiyor galiba. Not: Blogun çok hoş bu arada. :)
YanıtlaSilHAYATTA GİDERKEN: İşin kötüsü ne zaman neye alerjin olduğunu bilemiyorsun. Pat diye çıkıveriyor ortaya. Çam ağaçlarına alerji zordur bilirim. Kuzenim de var. Benim merak ettiğim neden hep sevdiğimiz şeylere alerjimiz olduğu.
VLADİMİR: Merhaba çikolata delisi :) Geçiyor geçiyor şimdi daha iyiyim...
geçmiş olsun..
YanıtlaSilyalnız böle hazin bi durum bu kadar mı eğlenceli anlatılır, tebrikler ayrıca...
Teşekkür ederim. Hazin durumlara gülmeyince hayat daha bir fena mı oluyor ne? O yüzden bu dalga geçen hallerim, kendimle ve hayatla :)
YanıtlaSilbende de bugün başladı. son zamanlarda iyice dadandığım nutelladan mı, 2 gündür yediğim 2 şer yumurtadan mı, kediden mi diye düşünürken güzel oldu yazın.
YanıtlaSilherhalde bu alerjilerle başa çıkmanın en iyi yolu mizah,yazma...
Kesin nutelladır Arzu kesin :) Benimkiler şimdilik geçtiler. Darısı sana, geçmiş olsun...
YanıtlaSilBilirim alerji hallerini. Portakal, mandalina yiyemedim çok zaman. Ve yumurta. Kabarıyordu benim vücudum, şişiyordum resmen. Bir ilaç vardı "İncidal" diye onu kullanırdım. Şimdi kaldırmışlar sanırım onu da. Geçmiş olsun...
YanıtlaSilİnsan vücudu ne garip; neye ne zaman tepki vereceği kestirilemiyor. Bir gün domates bir başka zaman çikolata baka bir zaman kimbilir ne? Benim alerjiler "geldikleri gibi gittiler." Herşey yolunda :) Teşekkür ederim.
YanıtlaSilİnsan vücudu ne garip; neye ne zaman tepki vereceği kestirilemiyor. Bir gün domates bir başka zaman çikolata baka bir zaman kimbilir ne? Benim alerjiler "geldikleri gibi gittiler." Herşey yolunda :) Teşekkür ederim.
YanıtlaSilhahahahah bayıldım ya ennercik demek :) o ennercikler bende de var stresten. kırt kırt kırt ayyyş ne güzel kırtlanır onnar. iyileştiğine sevindim
YanıtlaSilBenim de sebebim stresmiş Boogie. Diyorum ki şöyle meditasyon falan takılsak bu beneklerden kurtulur muyuz acaba?
YanıtlaSilTeşekkür ederim :)Sana da geçmiş olsun.
Kırt kırtları gördüm aklıma çubuk kraker geldi. Mutfaktaki abur cubur dolabına koştum. Ve evrakaaaa.... Bir büyük paket çubuk krakerle, eti puf. Daha ne olsun? Sana da geçmiş olsun..
YanıtlaSilAman dikkat et de alerji olma. Eti Puf, puf puf kabarcıklar yapmasın elinde yüzünde :) Teşekkürler Cevherim geçti zaten...
YanıtlaSilBenim bir arkadaşımda sinir sitiresten kurdeşen oluyordu. Aynen dediğin gibi kaşıntılar ve kırmızı benekler eşliğinde. Belki de alerjin budur?? Geçmiş olsun çook
YanıtlaSilMuhtemelen benimki de bu sebepten... Çok teşekkür ederim. Geçti bile :)
YanıtlaSil