15 Kasım 2008

KEŞKE...

Bazen, geçmişteki olayları düşünmek, yanıp kül olmuş bir evin yağmur altında ıslanışına bakmak gibidir. Şöyle geçer aklından: "Bu yağmur, ev yanarken yağsaydı." Geçmiş, hep "geç kalınmışlıklar" ya da "denk gelmemişlikler"le doludur oysa. O yüzden geçmişimiz koca bir "keşke" balonundan başka hiç bir şey değildir.

Hayat öylesine akıp giderken ve yapacak rutin işlerden başka bir şey yokken, canın fena halde sıkılıyorken, kendine yeni yeni dertler biriktirip bir zaman sonra bunların saçmalığına şaşıyorken, bu şaşkınlık içinde daha da büyük bir şaşkınlıkla tüm enerjini böyle bir aptallıkla tükettiğini görüyorken o keşkelerin hepsinin hemen sağ bacağının yanındaki sepete, tıpkı elinde yonttuğun bir odun parçasından fırlayan yongalar gibi biriktiğini görürsün. O sepetinin içine baktıkça geçmişte yaptığın hataların ne kadar da çok olduğunu görür iç çekersin. Gözlerini ufka çevirmeye çalışırken gözün hep o sepete takılır da kalkıp gidemeyecek kadar yorgun bacaklarına söz geçiremezsin. Orada, o akşam üstü, o keşkelerle dolu sepetin yanında oturursun. Ve keşkelerin katlanmayı bekleyen çamaşırlar gibi öylece buruşmuş ve zavallı dururlar. Eğer biraz cesaret bulursan kendinde ve ellerinin titremesine aldırmazsan, onları alıp tek tek dizlerinde düzeltir ve katlar koyarsın. Hesaplaşırsın onlarla. Ve bilirsin kolay olmayacağını. Çünkü, kimse sana kolay olacağını söylememiştir. Onları orada o buruşuk ve kederli halleriyle bırakıp gidebilirsin. Eğer başarabilirsen unutabilirsin de.

"Keşke"lerle başa çıkmak onları katlayıp olmaları gerektiği yere koymak ve orada bırakmak kolay değildir. Keşke ona yalan söylemeseydin, keşke okulda daha başarılı olsaydın, keşke o şehirden gitmeseydin, keşke onu bu şekilde terketmeseydin, keşke sigaraya başlamasaydın, keşke o insanlarla hiç dostluk kurmasaydın, keşke ona bağırmasaydın, keşke o sana bağırdığında dönüp arkanı gitmeyi başarabilseydin, keşke öfkene hakim olabilseydin, keşke onu değil de diğerini seçseydin, keşke sırlarını ona anlatmasaydın, keşke vaktin varken ona doya doya bakabilseydin, keşke ona sevgini anlatabilseydin, keşke sana inansaydı, keşke yeterince inandırıcı olabilseydin, keşke o küçük sorunu bu kadar büyütüp de hayatının her yanına yaymasaydın, keşke küçük insanların küçük hesaplarına gülüp geçmeyi başarabilseydin, keşke alay etmeyi keskin zekalarını açığa çıkarmak sananlar üzerine bu kadar düşünüp, üzülüp durmasaydın da gülüp geçmeyi başarabilseydin, keşke vaktini çalanlara "dur" demeyi bilseydin, keşke "keşke" dememek için daha akıllı davranmış olsaydın. Keşke...keşke...keşke...

Kimse kolay olacağını söylememiştir sahiden de. Hatta kimse sana bunu yapmak zorunda olduğunu da söylememiştir. Seçeneklerin vardır sadece. Her zaman seçenek vardır. Ya katlar koyarsın bir yana ya da tıpkı yağmur altında yanmış bir evin her önünden her geçişinde yaptığın gibi derin derin iç çeker "keşke bu yağmur, ev yanıyorken yağsaydı." dersin, yanan o evin tahtalarını yanmayanlardan ayırıp yeni bir ev yapmayı hiç mi hiç düşünmeden...
Tek yapman gereken seçmektir. Çünkü hayat sana seçenekler sunar. Zaten hayat dediğin seçenekler arasından izlediğin yol değil midir?

Fotoğraf: Engin Güneysu

29 yorum:

  1. Kim ki keşkeler yerine "iyi ki" diyebiliyor işte o kişi nirvanadadır. Seçtiklerimizden pişmanlık duymak kadar büyük yenilgi yoktur. Mew kedicik kitaplarınla mutlu hafta sonları sana :)
    Ve herkesin hayatında bolca "iyi ki" biriktirmesi dileği ile. Sevgiler.

    YanıtlaSil
  2. Bazı "keşke"ler bir zaman sonra "iyi ki"lere dönüşüyor. Çünkü, olan şeylerin altında aslında bilmediğimiz sebepler olduğunu görüyor öğreniyoruz arada zaman geçince. Hayat hep gizemli öyle de kalacak galiba :) Çünkü, bizim keşkelerimiz altına bizi koruyan bir tılsım bırakıyor çoğu zaman...

    Güzel bir haftasonu diliyorum Zeynepciğim :)Ve dileğini paylaşıyorum...

    YanıtlaSil
  3. aslında keşke korkulucak bi kelime değil. aksine bir olayın pişmanlığını yaşayabilmekte bir erdemdir, sonra pişmanlıktan doğan bir daha yanlış yapmama hırsı ile daha doğru açıdan bakabilme yetisini kazanabilirse kişi "keşke"sinden sonra attığı her adım "iyi ki" olarak kazınıcaktır zihinlere...
    yüreğine sağlık sevgili AAK, hoş bir giriş-gelişme-sonuç döngüsü ile daha beni yazarlık yeteneğine hayran bıraktın...
    sevgiler...

    YanıtlaSil
  4. Ne güzel bir tesadüf oldu benim icin:) Bugün benim konum da 'keske' idi cünkü.

    Son cümlelerinden sonra da aklima Sezen Aksu sarkilariyla cekilen 'O Kadin' filmi geldi. Orada Erol Günaydin, her ne kadar birini secmis olsa da insanin aklinin bir ucunun hep 'secemediginde' kaldigini söylemisti...

    YanıtlaSil
  5. ân yakalar bazen

    Güneş tülden geçiyor
    Yansıyor tülün deseni
    Başka bir şey oluyor
    Örtüyor bulut güneşi

    (Keşke'den nasıl kurtulabileceğimi düşünürken/şimdi/şu ânda)

    YanıtlaSil
  6. SERZENİŞ MERAKLISI: "Keşke"lerin tek iyi yanı bu galiba; daha doğru bir açıdan bakabilme yeteneği kazandırabilmesi bizlere. Ancak o yeteneği kazandığımızda "iyi ki"ye dönüşüyor. Çok teşekkür ederim Serzeniş :)

    DEMET: Keşkelerde buradan doğuyor galiba Demet. İki seçeneğimiz oluyor ve birini seçiyoruz, ama diğerini seçsek ne olacağını bilemiyoruz. "Keşke" bir nevi daha iyi olabilme ihtimali değilse nedir?

    BOŞ ARSA: Ne güzel bir dörtlük bu. Keşke'nin bir iyi yanı daha varmış gördün mü :) Üzerine pırıl pırıl bir dörtlük yazılıyormuş...

    YanıtlaSil
  7. Geçmiş bazen hep denk gelinmişlikler,vaktinden önce gitmişliklerle de dolu olabiliyor.Yağmuru vaktinde yağdırabilme gücümüz olsaydı eğer keşkelerle yanıp kül olmazdı anılar.Küllerinden doğar ya simurg belki de keşkelerimizin tümünü verseydik ateşe,küllerinden doğacaktı iyikiler.Kedicim, yazılarınla çok güzel konulara değiniyor ve düşündürüyorsun insanı.Ellerine fikrine sağlık.sevgiler.

    YanıtlaSil
  8. "Keşke"lerin kilit taşları olduğunu düşünürüm hayatlarımızda. İçinde sanki işaretler, uyarılar varmış gibi gelir bana Sevgili Sufi. "Keşke"ler ancak o işaretleri okumayı becerebilen bir göz olduğunda "iyi ki"lere dönüşüyor sanki. Küllerden doğuyor işte o zaman. Asıl marifet kendi hayatının işaretlerinden yolunu bulabilmekte sanki...
    Çok çok teşekkür ederim Sevgili Sufi güzel sözlerine :)

    YanıtlaSil
  9. cuma mektubunu alip sonbaharin sessiz sedasiz gecip gittigini farkedince "keske" diyecek olduydum.....
    demedim, kederle okudum satirlarini yalniz.....
    aklimiz keskeleri isirip duruyor hep....ya da keskeler aklimizi isirip duruyor.....cünkü hic bir sey, tam olarak olmus olabilecegi degildir.....zamansal bir fark vardir olan ile olmasi gereken, ya da olmasi düsünülen arasinda.....kapatilamaz bir fark.....bütün özdeslikleri kendi icinden bölen, denkligi bozan, zaman ile kendi zamanimiz arasindaki bu farktir...."keskeler", bu farki silebilmeyi ya da kapatabilmeyi istediginde, farkindaligini özdesligi arzulayan bir hayiflanmaya cevirdiginde tuzaga dönüsmektedir herhalde....adorno, gecmisin yegane umudu, simdinin camurlu akintisindan yeni bir seye dönüserek cikmaktir dediginde, saniyorum bu tuzaktan sakinmaya calisiyordu en basta....bütün bir hayati bosa yasanmis olmaktan cikaracak sey, bu dönüsüm duygusuyla atilacak adimlardir.....bir felaketin ardindan düsünen adorno, bütün o karamsarligina ragmen iyimserlige yer acmaya calismaktadir böylece.....eger konu gecmise dairse ve keskelerse, bu sekilde isin icinden cikmak mümkündür.....ancak bütün bunlara ragmen düsüncenin kötümserligi, nihayetinde önündeki secenekleri görmekteki yeteneksizligi degil, bütün o seceneklerin icinde kendini sürekli duyuran seceneksizlik durumudur.....
    "yanlis yasam dogru yasanmaz"....
    insan, "keske" hic düsünmese sadece yasasaydi ve "keske" bunu söylemek (bir düsüncenin ürünü oldugu icin) bu kadar sacma olmasaydi....

    sevgiler.

    YanıtlaSil
  10. Keşkeler aklımızı ısırıp duruyor çünkü aklımızda kurduğumuz dünya ile gerçek dünya çatışıyor. Hiç bir zaman bu ikisi birbiri üzerine konduğunda tam denk gelmiyor. Bir yanı sarkıyor bir yanı eksik kalıyor. İşte tüm o eksiklik ya da fazlalık aklın içinde keşke bulutları gibi dağılıyor. İnsan hayat ne getirirse onu yaşamayı becerebilse ya da kabul edebilse olan biteni keşkesiz bir hayatı olur belki ama bu da insan olmanın doğasına aykırı. İnsan hep beklemek umud etmek üzerine kurulu bir hayatı yaşıyor.
    "Keşke"ler farkındalıktan doğar. Bir tanecik olan hayatı daha iyi yapmak için kendi hayatın üzerine düşünmektir keşke demek. Eğer doğru bir şekilde düşünülürse üzerine çok da önemli bir anahtardır hayatlarımız için. Fakat insan kedere eğilimli, bilirsin. Keşkelerini alıp gözyaşları arasına karmaya eğilimli. Bu yüzden keşkeler kiminin kederine kiminin ise su yüzüne çıkıp nefes almasına neden oluyor. Bu açıdan bakınca önemli olan geçmişte yaşanmış birşeylerden doğan "keşke"lerin olup olmaması değil, onu şimdi, şu an nasıl kullanıp hayatlarımıza nasıl yansıttığımız galiba...
    Çok teşekkür ederim Sevgili Kaçakkova aklıma açtığın yeni pencereler için oradan gün ışığı yolladığın için...
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  11. Bu iş zor
    Çok zor
    Kolay gele hepimize
    Sevgiler aydan atlayan kedi'ye

    :)

    YanıtlaSil
  12. Kediden de çok çok sevgiler Kabak Meltemine :)

    YanıtlaSil
  13. her keşke dediğimiz şeyin, aslinda gerçekten hayatımızda bir anlamı -bir nedeni oldugunu keşfetmek çok önemli..Mutlaka kötü de olsa haYrımıza sonuçlanmış oluyorlar. Keşke dediğimiz şeyde, birşeyi öğrenmemiş oluyoruz sanki öğrenilmesi gereken...O yüzden az keşkeler olmalı insanın hayatında..Seçimler ise önemli ama seçtiğimizi yargılamadan da yaşayabilmek ve öğretileri almak gerekiyor.Ben keşkelerimi azalttim, iyi ki de demiyorum.. İnsanım ve yanlış seçimler yapabilirim doğam gereği..hayatımda keşkelerin ızdırabına, iyikilerin şişirmesine ihtiyaç olmadan, yürüdüğüm yolun keyfini sürüyorum sadece..

    YanıtlaSil
  14. doğrudur hayat seçenekler arasında akıp giden bir yoldur ve galiba keşke dememek için seçilmeyeni düşünmemek gerekir bence sevgili kedi.Haa böyle dediğime bakma benimde keşkelerim vardır elbet.
    sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  15. Çoklukla geçmişte yada gelecekte yaşarız. Ya geçmişte yaptığımız bir şeye pişman olur, yada onun kadar olmasada iyi ki yapmışız deriz yahut gelecek hakkında planlar yaparız. Zihnin bulunduğu anda olduğu zamanlar çok azdır. Çalıştığımız zamanlarda, trafikte bile akşam ne yapacağımızı kurarız.

    Keşkeler bizi geçmişe demirler. Bu ana sahip olmamızı engeller.

    Pişmanlık duymak, gelecek hakkında bir ders çıkarmak mı? geçmişe takılı kalmak mı? Hakikatı araştırmak, altını çizmek mi?

    He zamanın hakkını vermek lazım. Sufiler buna ibu'l vakit diyorlarmış, vaktin efendisi olmak; uygulaması zor bir pratik. Uygulayabilene aşkolsun :))

    YanıtlaSil
  16. Bir gün tüm keşkelerimi topladım ve haydi bakalım gelin bir bakalım nedenmiş. Her keşkenin içinde elbet bir secenek, her bir seceneğinde kendi ânında bir anlamı olduğunu fark ettiğimde en büyük keşkem dikildi karşıma neden bu gün? "Yağmur neden bu gün yağıyordu ki"
    Ama böyle işte ve yepyeni bir kelime katıldı hayatıma "kabullenmek".
    İşte kedicik bir keşkeler özeti benden sana, keşkelere bulanmadan kabullenerek yaşamak gerek.
    Ne güzel olmuş gene yahu...

    YanıtlaSil
  17. BRAJESHWARİ: "Keşke" dediğimiz şeyler benzer olaylarda başka "keşke"lere yol açmadığı sürece bir öğretmendir diye düşünüyorum. İşte o zaman hayatlarımızın lehinedir bu sonradan "keşke" dediğimiz şeyler. Fakat birbirine benzer olaylar için hep keşkelerle doluyorsa hayat o zaman insan bu kötü diye nitelendirdiği olaylardan ders almayı hiç öğrenemiyor, keşkelerini ölçüp tartmıyor üzerine düşünmüyor demektir. İnsan eğer onlardan yola çıkıp hayatını istediği noktaya götürebiliyorsa "keşke"ler çok değerlidir. İnsan dediğin gibi yaşamalı bence de: "keşkelerin ızdırabına, iyikilerin şişirmesine ihtiyaç olmadan, yürüdüğü yolun keyfini sürmeli"

    TABİAT ANA: Seçim yapmak özellikle de iki şey aynı oranda negatif ya da pozitif özellik taşıyorsa çok zor. Sanırım bu noktada sezgilerimize güvenmekten başka yol yok. Seçim yaptıktan sonra ise insan ardına değil önüne bakmalı, bakmalı ya insan ardında kalanı merak edip "keşke" demeden duramıyor :)

    ENİS DİKER: Tam da bu durumla ilgili bir yazı yazamyı kuruyordum kafamda Sevgili Enis Bey. İçinde bulunduğumuz an içinde var olmadığımız gelecek ya da geçmişte takılı kalmış aklımız konusunda yani. Aklımı okumuşsunuz gibi hissettim yorumunuzu okuyunca :)

    KAPTANZADE: Keşkelere takıldıkça elimizde kalan hayatı da suya atıyoruz değil mi Kaptan? Kabullenmek ve devam etmek gerek bu yüzden, keşkesiz ve kedersiz...
    Çok teşekkür ederim Kaptan, beğendiğine sevindim...

    YanıtlaSil
  18. Yahu bu hayat hep seçenek sunuyor da hiç vermiyor. Ne kadar cimri bir hayat bu.

    YanıtlaSil
  19. Biz size pişekarlık yapmış olalım :) Benim imlasız, kuru ifademden sonra, sizin güzel uslubunuzla bu enterasan konu doğrusu daha güzel ifade edilecektir. Merakla bekliyoruz efendim. :))

    YanıtlaSil
  20. Aman Enis Bey olur mu öyle şey? Sizin ifadeleriniz, yorumunuz her zaman benim aklımda yeni pencereler açmış, düşüncemi genişletmiştir. Çok samimi söylüyorum, yazdıklarımı düşünürken yorumlar düşüncemi derinleştiriyor. Hele ki hiç bakmadığım bir açıdan yorumlanınca. Çok teşekkür ediyorum size...Aklımı toparladığım an bunu yazacağım :)

    YanıtlaSil
  21. Hayatta ender keşekeleri olan biriyim ben...Daha tuhafı hiç keşkesi olmayan insanalrd atanıdım veya pişmanlıkları...Gelişme döneminde birşeylere yol verme zmanalrında doğru insanlarlaydım belkide hatalarımı örtmeden tamda içine dalmama izin vere vere yaşamama izin verdiler...Şunu yapmıyorum hayatımda "Keşke" ile başlayan cümleler ve "Tanrım şunu unuttum eyvah!"Neye ne kadar önem veriyorsun ve seçimlerin. İnsan yaptığı seçimler sonucu keşkelerle başbaşa kalıyorsa yargılamasında sorun var demektir...Kendine dönüp hatalarını değerlendirmeli, izlediği yoları düşünmeli aslında.Şunuda biliyorum tek başına keşke bizi hiç bir yere demirlemez ne yapıyorsak kendi kendimize yapıyoruz...Keşeke dedin mi kardeşim otur hatanı düşün bir daha dememek için zekanı kullan, keşkelerin ardına saklanıpta hayatını berbat ediyorsan zaten sen kabuklarının içindesindir ...

    YanıtlaSil
  22. Sürekli keşke diye diye kederlenmek ne kadar doğru değilse, hiç keşke dememek hatalarını farketmemek de o kadar doğru değil gibi geliyor bana. Çünkü, insanız ve mutlaka hata yaparız. Bazen yanlış seçimler ya da yanlış olmayan ama aklımızın kaldığı seçmediğimiz seçenekler neden olur keşkelere... Bu açıdan keşke demek eğer hataları görmeye yarıyorsa lehimize... Yok sadece keder yaratıp geleceği de karartıyorsa o zaman zaten yapacak birşey yok...

    YanıtlaSil
  23. İnsanlar senin yazdığın gibi o kadar çok şeye keşke diyorlar ki keşkenin bir anlamı kalmıyor...ben kendimce diyorum ki insanın az keşkesi olmalı ve bu keşkeler elle tutulur insanınboğazına bir yumru gibi oturur keşkeler olmalı bir hayatı bir yaşamı değiştirdiği gibi başka hayatları başka öyküleride etkilemeli ki keşke olsun..yoksa geriye kalan şeyler yaşanmışlıklardır ve şimdi hata dediğin şeyler belki yarın iyiki yapmışımlara dönüşe bilir.ama keşkeler dönüşü olmayan şeylerdir benim gözümde ve belkide böyle baktığımdan hayatımda bir tek keşkim var...gerisi yapılması gerekn şeylermiş ben yapmışım diyorum sonu acıda olsa sonu yanlışta olsa onlar benim hatalarım ve bu hataları yapmasaydım şimdiki ben olmayacaktı bambaşka bir beden olacaktı şimdi ben bu halimi seviyorsam yaptıklarımın sonuna kadar arkasında olmamdandır..
    yüreğine sağlık çok güzel yazmışsın bu arada her zaman ki gibi...

    YanıtlaSil
  24. Şu cümlelerindeki "kendini bilir hal" olmalı insanda Sevgili Yalnızlık Okulu. (bu şekilde hitap da biraz garip oldu ama adını bilmiyorum ne yazık ki:) Eğer bu hal olursa o zaman keşkeler daha az olur ve keşke denilenlerde kendimize kattıklarımız olarak sonuçlanabilir.
    Çok çok teşekkür ederim, beğendiğine sevindim :)

    YanıtlaSil
  25. Insan yaziyi okurken yapacagi yorumda az cok kafasinda belirleniyor, daha yarisinda kendi kendime benim cok fazla keskem yok rahatim, sonra bir sonraki paragrafta bir baktim benim keskelerimle dolu, bagirmak, calismak, dusunmek ustune, simdi biraz kendimi dinlemek istiyorum, dedigin gibi cesaretimi toplayabilirsem belki bazilarini katlayip duzeltebilirim de.

    Gözümün görmesine sebep olduğun için ektradan tesekkur ediyorum sana :)

    YanıtlaSil
  26. Keşke demeden hayatı yaşamak dileğiyle... Ama bazen öyle şeyler yapmış oluyor ki insan olgunlaştıkça akıl daha çok deneyim kazandıkça daha çok okudukça keşke demeden de edemiyor insan işte :( Yüreğine kalemine sağlık Kedicik.

    YanıtlaSil
  27. Sahi daha çok öğrendikçe mi artıyor keşkelerimiz acaba? Bugünkü ben ile dünkü ben arasındaki farktır belki de keşke dediğimiz şey.
    Teşekkürler Craft'cığım, senin de öyle...

    YanıtlaSil

Ne demeli...

İnstagram'da tatlı tatlı gülümseyen, yüzünde güneşler parlayan gencecik bir kız gördüğümüzde o mutlu genç kızın bir gün biri tarafından ...