12 Aralık 2010

herkes gitti

Herkes gitti ve ben şimdi tüm yüzleri birbirine karıştırıyorum. Birinin gülüşü başka birinin yüzüne yerleşiyor, başkasının kelimesi diğerininin dilinin ucunda beliriyor ve ben onların hepsine yabancılaşıyorum.

Herkes gitti, belki de ben gitmelerini istedim, bunu bilemiyorum.  Dışımda duran boşluk içimde de olursa belki tam olabilirim hayatla diye saçma bir plan yapmışımdır herhalde. Dedim ya bilemiyorum. Sanmışımdır ki tek başıma daha güçlü olurum. Kimseye bağlanmadan, kimse aklımı başımdan almadan daha güçlü... Oysa şunu hatrımdan çıkarmışım;  Hayat o kadar ağır ki, iç boşluk dış boşluğun baskısına dayanamaz. Bu yüzden de içe doğru çökme ihtimalin kaçınılmaz olabilir. Bunu ancak şimdi görebiliyorum.

Herkes gitti ve ben şimdi içimdeki boşluğa pamuklar dolduruyorum. Dış boşluğun baskısına ancak bununla dayanabilirim sanıyorum. Esner ve yumuşak durursam hayata karşı, dayanırmışım gibi geliyor. Bu yüzden derimi her gün cilalıyorum ve de. Olabildiğinde yumuşak durayım istiyorum. Herşeyin olası olduğunu kabul edersem eğer yumuşak bir direnç elde ederim sanıyorum. İşte ben her sabah bu konuda egzersiz yapıyorum. Sert kaslar yerine yumuşacık bir kalp için ter döküyorum.

Herkes gitti ve ben bunu artık hayretle karşılamıyorum. Özlemek desen deli gibi özlüyorum, gözyaşı desen ne zaman yağmura ihtiyacım olsa o zaman kendiliğinden... Ama inan bana artık ben hiç ama hiç şaşırmıyorum. Kendimi anlamak uğruna hiç didiklemiyorum. Herkesin gitmesinin ve burada böylece duruyor olmanın ne olduğuna ve nedenine kafa patlatmıyorum.

Herkes gitti. Ve ben burada böylece duruyorum. Galiba ben artık pek fazla birşey bilmiyorum.

Resim: Thomas Benjamin Kennington

18 yorum:

  1. Elleriniz dert görmesin..Yumuşacık ve buruk..İnce hüzünlerden dokunmuş bir hırka giydim Ankara'nın kar soğuğunda.
    U(YKSZ)

    YanıtlaSil
  2. yüreğinize sağlık çok çok güzel olmuş...biri size benim durumumu mu anlatmış acaba :) beni yazmışsınız..:)

    YanıtlaSil
  3. İyi adamlar iyi atlara binip gittiler biz temiz yüreğimizle bekçi bırakıldık burda dünyanın çivisi çıkmasın diye parmak uçlarımızla bekliyoruz zamanı...//çok sıcak bir yazı, iç hesaplaşma ama son derece içten, terazinin gönülden yana ağır basan kısmına gizliden parmak basılmamış, dengeler şaşırtılmamış..objektif,içten ve sıcak..ellerinize sağlık...

    YanıtlaSil
  4. UYKUSUZ//UYURGEZER: Sıcak yorumunuzda bana bir hırka oldu. Birbirimizin hırkalarını giye giye ısınacağız. Teşekkür ederim

    YAPRAĞINGÖZYAŞLARI: Çok teşekkür ederim. Hemen hemen hepimiz yanı yollardan geçiyoruz. Bazen de o yollarda birbirimizin karşısına çıkıyoruz işte.

    MİN'EL LA: Çok teşekkür ederim. Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  5. Hayatın bana öğretiği şeylerden biri de geride kalmanın zorluğudur kediciğim.
    Kalemine ve güzel yüreğine sağlık.

    YanıtlaSil
  6. İçimdeki boşluğa pamuk dolduruyorum cümlesine takıldım kaldım, ilerleyemiyorum, ne dokundu yüreğime bu yazı bilemezsiniz...

    YanıtlaSil
  7. ahh kcim,
    o kadar çok gidenim oldu ki....hem de çok erken yaşlarda el salladım bazılarının arkasından. özlem nasıl yürek yakar bilirim heleki vicdan azapları da o özleme sos oluyorsa, anlatılmaz olur. ama biryerlerden affolmuş olmalıyım ki özlediklerim hergece rüyamda..özellikle ihtiyacım olan zamanlarda.....çağır onları rüyalarına.

    YanıtlaSil
  8. KİRAZ ÇEKİRDEĞİ: Bazen kelimeler içimizde tahmin edilemeyen durumlar yaratıyor. Hatta nedenini bile anlayamıyoruz kimi zaman.

    GUGUK KUŞU: Rüyalar evet. Bazen özlemin ilacı oluyorlar.

    YanıtlaSil
  9. sevgili kedi, sevgili kedi, sevgili kedi...

    tek diyeceğim bu.

    YanıtlaSil
  10. 'Herkes gitti...'
    Tam da gidenim için göz yaşı dökerken...Yüreğine sağlık sevgili kedi...Aldın götürdün beni,
    çoğaltıp bitirdin yine.

    YanıtlaSil
  11. Herkes gitti mi?
    Aslında hepsi sende... Gitmek belki de kalbimizde bütünlemek disarda var ettigimiz yüzleri, maskelileri...
    Herkes gittiyse, bu güzel..
    çok kalabalık ve güzelsin demek ki...Pamuk gibi...

    YanıtlaSil
  12. JOA: Yanaklarından öperim Sevgili Joa.

    ZUZULARIN ANNESİ: Çoğal, ama hiç bitme Sevgili Anne.

    BRAJESHWARİ: Hem de ne kalabalığım bir bilsen ne kalabalık.

    YanıtlaSil
  13. ne güzel bir geride kalan yazısı olmuş, yine doyamadım yazınıza sevgili pisi... var ol.

    YanıtlaSil
  14. Çok teşekkür ederim Pessoa'cım. Sen de var ol.

    YanıtlaSil
  15. herkes gitmiş demişsiniz, ama bi baktım yorumlara, herkesler burda.. bi ben eksiğim, ben de geldim... :) Allah yalnız bırakmasın

    YanıtlaSil
  16. MUHABER: Hoşgeldiniz :)

    YAPRAĞIN GÖZYAŞLARI: Çok teşekkür ederim. Onur duydum. Sevgiler.

    YanıtlaSil

Ne demeli...

İnstagram'da tatlı tatlı gülümseyen, yüzünde güneşler parlayan gencecik bir kız gördüğümüzde o mutlu genç kızın bir gün biri tarafından ...