28 Aralık 2010

Kederkovan

Sevgili H.
Sen benim bugün tüm karanlığımı çekip aldın üzerimden. Dirseklerimi masaya dayamış otururken, derin derin iç çekerken elini omzuma koydun ve bir insan elinin, senin eline dokunduğunda ruhundaki tüm o kederi sanki kara bir tahtayı silen keçe bir silgi gibi kolayca silebileceğini gösterdin.

Sen geldiğinde ben ağlamak üzereydim bilmiyorsun. Sana gülümserken nasıl zorlanıyordum bunu da bilmiyorsun. Bir denge kurmaya çalışıyor beceremiyordum. Anlatamıyordum da derdimi. Seninle öyle karşılıklı oturduk. Sessizce. Konuşmadan anlatabiliyor, biri konuşmazken onu dinlemeyi becerebiliyorduk çünkü seninle. Sırf bunu becerebildiğimiz için bile bu kadar yakın olabilirdik aslında. Ama çok daha fazlası vardı. Hem de çok daha fazlası...

İnsanlar geldiler. Konuştular, dinledik hatta güldük bile onlarla. Onlar, ya ben iyi saklanmayı becerebildiğim için ya da gözlerimin içine bakmayı beceremediklerinden, günü her zamanki gibi geçirdiğimi sandılar. Sonra gittiler. Saklanmadım daha fazla. Çünkü senden saklanmak istemedim. İçim neyse dışım da o olsun istedim. Yüzüm karardıkça karardı. "Kaçıp gitmek istiyorum" dedim. "Hayatın şu saçma düzeninden kaçmak..." Gidiyoruz dedin. Tek söz etmedim. Akıntıya kapılmış yaprakları bilirsin değil mi, teslim olmanın huzurunu taşırlar. İşte ben de senin peşinden bir yaprak oldum. Tüm akşam sokaklarda, yeniyetmeler gibi dolaştık. "İyi geldi mi?"dedin. Gelmez mi hiç?

Sana bakarken var olduğun için teşekkür ettim. İnsanların dostluk kelimesini ne çok kullandıklarını ama asıl anlamını çoğunun bilmediğini düşündüm. Ve "ben biliyorum" dedim. "Çünkü kendi gözlerimle gördüm."

Resim: Edward Hopper

11 yorum:

  1. Benimde var böyle bir dostum,
    hepimizin böyle 1 dostu olsun...
    Ne mutlu!Ne mutlu...

    YanıtlaSil
  2. Tam zamanında dedim okurken sadece tam zamanında.

    YanıtlaSil
  3. çok güzelsiniz yine :) böyle güzel kalın, sevgiyi büyütüp, çoğaltın dilerim...

    YanıtlaSil
  4. ben de istiyorum bu kederkovandan herkes sahip olabilir mi :) benim sahip olduklarım şimdi bana uzaklardalar ama ...
    suya düşmüş yaprak misali olmak zordur çok yaşadım o anları...
    yine güzeldi herşeyiyle paylaşım sevgiler KK...

    YanıtlaSil
  5. Çok etkileyiciydi yine...

    YanıtlaSil
  6. ruhumuzu bile arkada bırakıp gidebiliyorken,dostum hep yanımda kalıyor,gölgeler bile terk ederken dostum bana kendi nefesim kadar yakın bir şekilde gülümsüyor...

    YanıtlaSil
  7. ZUZULARIN ANNESİ: Ben çok şanslı hissediyorum kendimi. Görüyorum ki sen de öylesin.

    NEHİR İDA: :)

    BRAJESHWARİ: Sevgi hepimizin içinde büyüsün kocaman bir ağaç olsun. O zaman herşey değişecek. Buna inanıyorum.

    BURCU: Onlar nadir bulunan kelebekler gibiler. Şanslıysak gelip elimize konuyorlar. İş ki onları incitmeden kanatlarını kırmadan tutabilmekte...

    AYSEMA: Çok teşekkür ederim :)

    AH KİN MAİ: Çok güzeldi.

    YanıtlaSil
  8. Dünyanın karanlığında bizi çıkartan dost ellere teşekkürler!
    :))

    YanıtlaSil
  9. çok etkileyici..bana da bir dostumu ve tam da böyle bir anımı hatırlattınız..

    YanıtlaSil

Ne demeli...

İnstagram'da tatlı tatlı gülümseyen, yüzünde güneşler parlayan gencecik bir kız gördüğümüzde o mutlu genç kızın bir gün biri tarafından ...