KEDİNİN SON DÖRT GÜNÜ

Ters Meditasyon mimlemiş beni ve demiş ki: "10 eylül günü gezegenimiz yok olacak diyelim; o güne kadar neler yaparsın?" Ben de dedim ki: "Zaten herşeye geç kalıyorum bari bunu erken yazayım da dünya patlarken şöyle demeyeyim: "tüüüüüh bana mim yollanmıştı yazmayı unuttum, ayıp oldu vallahi Ters Meditasyona tüh ki tüh" (evet ben ince ruhlu bir kediyimdir.)

Bugün 6 Eylül. 4 gün sonra tozum bile kalmayacak. (Kimin kalacak ki?) Umurumda mı pek değil açıkcası. "Her canlı bir gün ölümü tadacaktır." diyenlerdenim. Ne zaman nasıl olacağını bilmeden yaşamak iyiydi ama Sevgili Bilim Adamları "Kaderiniz biziz ulen ölüm tarihinizi de biz belirleriz" dedikleri için şimdi hepimiz tarihi biliyoruz. Aferin onlara. Şöyle düşündüler galiba: "Ölümcül hastalıklara çare bulamıyoruz o halde hepsini toptan öldürelim de en azından ölüm kaygısıyla yaşamasın garibanlar. Bu hayat çekilir mi yahu?" Aferin onlara demiş miydim?

Şimdi vakit geçirmeden kalan ömrümün (minicik kısacık 4 günlük ömrümün) planını yapmalıyım.

1.GÜN 6 Eylül Cumartesi
Saçlar taranmayacak, bulunabilecek en paspal giysiler giyilecek, lensler takılmayacak, körük gibi sigara içilecek (gönül rahatlığıyla nasılsa kanser riski yok olsa da önemli değil 4 gün sonra sizlere ömürüm zaten) gözler tavana dikilecek, Orhan Gencebay'ın tüm parçaları dinlenecek, Orhan Baba'ya böğürerek eşlik edilecek şöyle bağırılacak: "Vazgeç gönlüüüüüüüüm sen bu aşktaaaaan. Sana kıymeeeeeet veren miiii var?", bu şarkı hayata ve kadere küskün gözlerle bakılarak söylenecek, tüm gün bu şekilde geçirilecek. Arabesk bir ruh olmanın sonuna kadar tadına varılacak ve günün son saatlerinde "eeeeh sıkıldım ama bu halden, ben depresif olmaya uygun değilim ki?" denilerek isyan edilip kalan 3 gün için plan yapılacak.

2.GÜN 7 Eylül Pazar
Sabah, anne "kızım uyan öğlen oldu" dediğinde "amaaan anne ölümlü dünya bırak da uykunun keyfini çıkarayım" şeklinde karşılık verilecek sonra " Aaaa ayol 3 gün sonra öleceğiz kalkayım da kalan ömrümün tadını çıkarayım" denilerek yataktan kalkılacak. Yüz yıkanırken "Hayaaaaaaaat beni neden yoruyosuuuun?" diye şarkı söylenecek sonra hayata dönüp "hadi len beni artık yoramazsın" denilecek. Ve hayatın yakası toplanıp "Devir değişti artık koçuuuum sen bizle değil biz senle dalga geçeceğiz bu kalan 3 günde" denilecek. Sonra ele telefon alınacak ve A harfinden başlanarak sırayla herkes aranacak. Bazılarına "iyi ki varsın" denilecek bazılarına "Allah belanı versin tiiiz günde Hakkın Rahmetine kavuşursun inşallaaaaah" şeklinde koca karı bedduası edilecek ve bedduanın ne kadar da kısa sürede gerçekleşeceğine sevinerek kıs kıs gülünecek. Aynı şey e-mail ile de yapılacak. Sonra sokağa çıkılacak. Uygun bir market ya da ona benzer birşey bulunup soyulacak ve böylece ilk defa suç işlenmiş olacak. Suçu işlerken kesinlikle maske falan takılmayacak. Çünkü emin olunacak ki 3 gün kaçmayı becerebilirim. Sonrası zaten malum polisler daha beni tutuklayamadan dünya patlamış olacak. Soymuş olduğum marketin çalışanları tek tek yanaklarından öpülerek haklarını helal etmeleri istenecek ve onlara "Kardeşlerim Romalılar hayat fani ölüm ani hepimiz bugün varız yarın yok. Siz beni unutun ben de sizi. Sizi yok etmek için beni dünyayı patlatmak zorunda bırakmayın" diye göz dağı verilecek. Ne kadar tehlikeli olduğumu anlamaları için bir tanesinin kulağı itinayla çekilecek. Paralar alınıp bir taksiye binilecek derhal Belediyeye gidip anons yaptırılacak. Anons şöyle olacak "Değerli vatandaşlarım kentimizin en yüksek binası olan bilmem ne binasının tepesinden öğlen namazını müteakip para saçılacaktır. Karnı aç olanların, çocuklarına istediklerini alamayanların, sefillerin ve parasızlık canına tak edip de aklından intihar fikirleri geçenlerin derhal o binanın altında toplanması önemle rica olunur.Siz aç gözlü manyaklar reca ederiz sizler o binanın altına gelmeyiniz. Geldiğiniz takdirde keskin nişancılar tarafından vurulacaksınız." Sonra binanın tepesine çıkılacak tüm para aşağıya atılacak. Eve gidip gönül rahatlığıyla uyunacak. "Bugün neler yaptın evladım" diye soran anneye "hiiiç sıradan bir gündü canım anneciğim" diye cevap verilecek."

3. GÜN 8 Eylül Pazartesi
Sabah 8'de uyanıp kuaförün kapısına dayanılacak. Saçlar kısacık kestirilip sarıya boyanacak. Saat 11 gibi işyerine varılacak. "Nerdesin kızım sen?" diyen müdüre "Hesap mı vereceğiz ulan" denilecek. Müdür şaşkınlığını daha üzerinden atamadan çanta masanın üzerine fırlatıcak ayaklar masaya uzatılacak ve kayıtsızca bilgisayar açılacak. Bir bağımlı olarak maillerine bakılacak ölümden korkan ağlak arkadaşların maillerine teselli yanıtları yazılacak. Müdürün donup kalmış yüzü çözüldüğünde ve öfkeli bir boğa gibi üzerine doğru gelmeye başladığında ayağa kalkılıp uçan tekme atmak için hazırlanılacak. Ama uçan tekmenin nasıl atıldığı bilinmediği için kafasına çanta indirmekle yetinilecek. Arkadaşların takdir alkışları içinde koridorda yürüyerek zaferin keyfi çıkarılacak. Saate bakılacak bankaların kapanmadan gidip bir banka soyularak dünkü işlem tekrar edilecek.

4. GÜN 9 Eylül Salı
Önceki gece Orhan Pamuk'un Masumiyet Müzesi okunup bitirilmeye çalışıldığı için çok geç uyanılacak. Bugün ne işe gidilecek ne de bir yer soyulup fakirlere dağıtılacak. Robin Hood olmaya bir son verilip kendi halinde bir gün geçirilecek. İnternetten bol bol alışveriş yapılacak, kredi kartları son limitine kadar harcanacak ve bu alışverişin neden ilk gün yapılmadığına kederlenilecek. Vonnegut ve Auster'in okunmamış kitapları yatağın üzerine konulacak bir sayfa ondan bir sayfa bundan okunacak. Bol bol çay kahve ve sigara tüketilecek. Bir güzel gözler yorulacak ve uykuya dalınacak.

SON GÜN 10 Eylül Çarşamba
Sabah geç uyanılacak. Saate bakılacak. Tüm gün yataktan çıkılmayacak ve beklenecek. Dışarda devam eden hayatın sesi dinlenecek. Gün sonuna gelindiğinde hala yatakta şaşkın şaşkın tavana bakılıyor olacak. İşinden kovulmuş, borç batağında, deli olarak damgalanmış olarak her an polislerin gelip kendisini yakalamasını bekleyen bir salak olunduğu farkedilecek. Bilim adamlarına okkalısından küfür edilecek. Sonra sakinleşilecek ve "En azından fakirler beni seviyor." denilecek ve kadere teslim oluncak. Bir daha da "dünya 4 gün sonra yok olacak, hepimiz öleceğiz, ne yapmak istiyorsanız şimdi yapın" gibi aslı astarı olmayan haberlere inanılmayacağına yemin billah edilecek.

Eveeeeet geldik bir mimin daha sonuna. "Mimler devam etmeli bu zincir böyle sürmeli " diyerek mimimizi Vladimir, Karöshi, Devrik Cümleler ve Dikkatsiz'e paslayalım. Evet Baylar ve Sayın Bayan peki ya siz, siz ne yapardınız dünya 10 Eylül'de yok olacak olsa?

Resim: M.C. Escher