05 Kasım 2010

Sevgili Bay M.

Çok sevindiğinde çok üzüleceğine inanan bir topraktan geliyoruz biz. Bu yüzden sevincimizi hüzün kremasıyla süslememiz. Kimsenin yeterince iyi, kimsenin yeterince temiz olamayacağına öyle inandırılmışız ki, bu yüzden bunca korkuya sarılıp uyumalarımız.

Kızma bana Sevgili Bay M. Ben korkularla büyütülmüş bir çocuğum. Şu koca coğrafyada korkulardan elbiseler biçildi bana. Ve korkulardan ayakkabılar giydirildi ki; gitmeyeyim, kalayım olduğum yerde. Öyle çok öyle çok korkutulduk ki biz, hepimiz, artık neden korktuğumuzu bile bilmez olduk. Başımıza yük olan canımızı koruyoruz sandık önce. Ama değildi. Hiç üzülmemiş, hiç kederlenmemiş, hiç hayalkırıklığına uğramamış gibi bütün bunlardan korkuyoruz sandık sonra. Oysa bırakınız korkuyu bunlarsız nasıl yaşanır bilmiyorduk bile.

Ah Sevgili Bay M. Biz asıl galiba birbirimize inanmaktan, birbirimizi anlamaktan, dahası iyice anlaşılır olmaktan, bağlanmaktan ve hiç kopamamaktan korkuyorduk. Tek olmayı aslan gibi bir yürek sanmak gibi bir yanılgıya sahiptik, ne tuhaf. Onun için kızma bana. Daha öğrenilecek çok şeyi olan biriyim ben belki de. Ve belki de sen de öyle. Bir ilkokul sırasında otur benimle sadece. Baştan başlayalım. Benim iki örgüm olsun kulaklarımın üzerinden iki nehir gibi akan. Senin burnunu gıdıklayan gözlüğün. Parmaklarımız, ellerimiz küçücük ve cahil olsunlar yine. Gözlerimiz yine öyle şaşkın. Olmaz mı?

Fotoğraf: familye

12 yorum:

  1. Korkutularak yaşamlarını sürdürenler, bu korkuları içlerinden atabilmek için, korkutmayı seçtiler, şimdiye dek.
    Belki, şimdiden sonra bunun farkına varıp, korkutmak yerine...
    Umarım.
    :)

    YanıtlaSil
  2. korku, insanca, ve insanı ileriye götürür.

    çok etkileyici bir not yazmışsın.

    elbette, olabilecek birşey.
    kişilere bağlı.

    YanıtlaSil
  3. Bu yorum yazar tarafından silindi.

    YanıtlaSil
  4. Öylesine güzel bir anlatım,yüreğinizin sözcükleri hiç tükenmesin,sevgiyle kalın...
    Mutluluğumuzu,özlemlerimizi öyle çok hüzüne boyarız ki biz,hayatın an kadar kısa olduğunu unuturuz.En önemlisi de kendimizi sevmemiz gerektiğini öyle geç öğreniriz ki,baştan başlayabilmek için yüreğimizdeki çocuğa çocuklağa hep geri döneriz...

    YanıtlaSil
  5. Benim sayfada bir mimin var, valla ben de korktum da cevapladım. Sen ne yaparsın bilemem:))))

    YanıtlaSil
  6. Gulmekten korkan baska halklar varmidir, " ay cok gulduk, hayirdir insallah" diyen... Gulmekten korkariz, cok sevmekten korkariz "fazla muhabbet tez ayrilik getirir", cok nazar deger, cok degiririz belki de..
    Guzel yazi...

    YanıtlaSil
  7. EKMEKÇİKIZ:Çok doğru bir tespit bu. Korkuları içlerinden atabilmek için korkutmayı seçmelerinin yanı sıra başkalarını korkutarak bir zamanlar çok korkutulmuş olmalarının intikamını almayı da tercih ettiler. Yanlışa başka bir yanlışla cevap vermek bunun adı. Oysa yanlışı düzeltmek gibi bir seçeneğimiz de var.

    DEEPBLUEEAGLE: Korku insanı nasıl ileriye götürür?

    SPES: Hepimiz aynı toprakta yaşadığımız için belki bütün bunların hepimizin içine kazınması.

    NEHİRE: Çok teşekkür ederim. Dilerim hepimiz hayatımızın hangi diliminde olursak olalım baştan başlama yürekliliğini gösterebiliriz.

    LEYLAK DALI: Canım Leylağım en kısa zamanda cevaplayacağım mimi. Başımla gözüm üstüne :)

    MEHTAP PASİN GUALANO: Ne kadar tuhaftır değil mi bu gülmekten korkmak işi. Saçma olduğunu bile bile ben bile çok güldüğümde endişeye kapılıyorum. Bazı şeyler ne kadar mantıksız da olsa içimize derin derin kazılıyor. Çok teşekkür ederim.

    YanıtlaSil
  8. "Ah Sevgili Bay M. Biz asıl galiba birbirimize inanmaktan, birbirimizi anlamaktan, dahası iyice anlaşılır olmaktan, bağlanmaktan ve hiç kopamamaktan korkuyorduk. Tek olmayı aslan gibi bir yürek sanmak gibi bir yanılgıya sahiptik, ne tuhaf. "

    Herkesin hayatında bir bay/bayan M. var galiba :)
    Sevgili Bay M. duymayacaksın beni biliyorum ama yine de sesleniyorum sana: bırak inadı... aramızda savaş mı var sanki?

    YanıtlaSil
  9. Bu bay M. Kafkaesk bir yabancılaşma belirteci değil sanırım. Kendi yüreğinin zifiri labirentlerinde kaybolmuş birisi de değil bence. Bu bay M. adının harflerini ilişkiyle yeniden oluşturmayı uman birisi, yalnız mı? Belki..

    YanıtlaSil
  10. VİŞNE AĞACI: Bay M. seni duydu :) İnatçı olmadığını söylüyor :)

    ADSIZ: Hayır değil. Kayıp da değil Kafkaesk de. Bay M. henüz tam aydınlıkta durmuyor. O yüzden bilmiyorum tam olarak ne arıyor. Belki güneş biraz yükselirse o zaman...

    YanıtlaSil
  11. Aydınlık karanlığın olmayışı mı bilmiyorum,insanın kendisinin bile tam farkında olmadığı karanlık bir yanı var bence. Güneş yükselince insanla gölgesi ayrı yöne düşebilir,gölgesi kendine ne zaman düşer insanın? Bilmiyorum. Neşet Ertaş diyorki"kötülerin g(k)ölgesi olmaz",insan zamanını gölgesinde anlayabilir.

    YanıtlaSil
  12. gölgesi insana yarendir, önüne düştüğünde...

    YanıtlaSil

Ne demeli...

İnstagram'da tatlı tatlı gülümseyen, yüzünde güneşler parlayan gencecik bir kız gördüğümüzde o mutlu genç kızın bir gün biri tarafından ...