Bu kez yağmurlu günler hayalimi gerçekleştirdim. Tüm sabah yağdı, ben o kırmızı kareli battaniyenin altında, hiç kalkmadan, hiç bıkıp usanmadan kitabımı okudum. Arada bir pencereye konan serçelere baktım onlar beni farketmeden. Odayı papatya çayı kokusu doldurdu ve ben sarhoş oldum. Kelimelerden mi yoksa papatya kokusundan mı bilemedim. Sonra yağmurdan olduğuna karar verdim. Zaman zaman kitabımı bırakıp sesleri dinledim. Yağmurun sesini, ıslanmış ve pencereye sığınmış küçük kuşların sesini, bahçedeki kediyi, kim olduğunu bilemediğim birikmiş yağmur sularına basmamak için atlaya zıplaya yürüyen birinin ayak seslerini...Ve bu mutlu gün için nasıl teşekkür edeceğimi bilemedim...
Fotoğraf: /www.bookgem.com
hangi kitabi okuyorsunuz?
YanıtlaSilokurken yaşamış gibi oldum. çok ihtiyaç var böyle pazarlara. senin adına sevindim. darısı başımıza:)
YanıtlaSilMEHTAP P.G: Pagan Kennedy'nin Anıkolik adlı kitabını. Uzun zamandır bir kitabı bir günde başlayıp bitirmemiştim. Zaman olmamıştı ya da yorgun olmuştum. Ama bugün bölmeden, kesmeden ve kopmadan okudum. Unutmuşum güzel bir duyguymuş :)
YanıtlaSilJOA: İnan bana öyle dinlenmiş hissediyorum ki tüm hafta full enerjiyle dolu olacağım :) Darısı başınıza olsun gerçekten de...
Kedicik,
YanıtlaSilBana uzun zamandır unuttuğum birşeyi hatırlattığın için teşekkürler. Bir kitabı başlayıp, aynı gün içinde bitirmek. En son "mavi tüy" ü bu şekilde okumuş ve aynen senin gibi hissetmiştim kendimi. O mutluluğu hatırlattın bana. son zamanlar o kadar yavaş ve azar azar okuyorum ki...Belki bi geçiş dönemidir ama kızım bana "anne yaa sen ne zamandır bu kitabı okuyorsun ya" diyor bana yatmadan önce beraber kitap okurken. aslında son zaöamlar kitabı uyku ilacı niyetine kullanıyorum galiba, gözlerim kaya kaya, arada bir dalıp, sıçrayıp devam ederek. Bazen okuduğumu snarken uyuyorum galiba, çünkü oraları hiiiççç okumamışım gibi.
seninle sohbet etmeyi seviyorum. aslında belki seni hiç tanımıyorum ama tanımak için özel bir çaba da yok içimde. Varlığınla, yazdıklarınla beni mutlu edebiliyorsun taa oralardan. Bu dünyada yalnız olmadığım hissinin huzuru çöküyor yüreğime seni okuduktan sonra. Biraz geciksen yazmakta, daha sık açar oluyorum blogunu...İyi ki varsın bende yapacağım şu bi günde bitirme işini, sağol, he böyle ol...
şanslısın ki bu tip şeyler sana yarayAbiliyor.. bende zerre etkisi yok..
YanıtlaSilhuzur bulma eşiğim ya yüksek, ya değişik ya yakınımda değil yada fokuslanamadığımdan ben bulamıyorum sanki..
Ne güzel bir pazar. Kitaplar, papatya çayı kokusu ve battaniye. Muhteşem bir üçlü olmuş.
YanıtlaSilKediler yagmuru pek sevmezler, tabii ev kedileri haric, :) yagmur sularina basmamak icin hoplaya ziplaya yuruyen kisi sanirim bendim :)
YanıtlaSilhuzur konusunda kesinlikle yanılmıyorum... gene buldum. :)
YanıtlaSilHuzur ve mutluluğu ne güzel anlatmışsın Kedi'ciğim.
YanıtlaSilBu arada ne okuyorsun?
Bir kitabı bir günden başlayıp bitirmek yaptığım bir şey.. Uzun yıllar "zorunluluktan" yaptım ama şimdi istediğim için yapıyorum.. Canım arkadaşım.. En büyük ödül senin.. Kitabın çıksın istiyorum. Sonra ne farkeder ki diyorum.. Okuyoruz biz diyorum.. Ama sonra .. Yok .. yok .. Muhteşem bir kapağın üstünde Fulya ....... yazsın istiyorum.. "Bu benim arkadaşım.. " demek istiyorum.. Değerinden asla bir şey kaybetmiyor yazıların blogta.. ama ben başka türlü olsun .. istiyorum.. BUNUN için eğer zengin olursam senin sponsorun ben olacağım.. diyorum.. İşten çıkacaksın.. Zaman bulacaksın yazmaya .. ama.. o zaman işyeri hikayelerin, minibüs hikayelerin ne olacak.. ıımm.. neyse çok uzattım ama seni içime sarıp sarmalayıp öpmek istiyorum..
YanıtlaSilBAŞARILARININ DEVAMINI DİLİYORUM... dermişim:) Neyse ben para kazanmaya gidiyorum:)
GUGUK KUŞU:"Varlığınla, yazdıklarınla beni mutlu edebiliyorsun taa oralardan. Bu dünyada yalnız olmadığım hissinin huzuru çöküyor yüreğime seni okuduktan sonra. Biraz geciksen yazmakta, daha sık açar oluyorum blogunu..." Bu kelimeler kime söylense gözleri dolmaz mı? Çok çok teşekkür ederim bu içten sevgi için...Ne desem hissettiklerimi ifade edemem inan bana...
YanıtlaSilARTİ: Tek sır ne biliyor musun Articim; beklentilerini düşürmek... Huzurun başka yolu yok inan bana...
OWL: Vallahi öyle oldu; üçü bir arada misss :)
NAKHAR: Demek sendin o :)
EVREN: İşte buna sevindim :)
ÖZLEM: Anıkolik'i okudum Özlem'ciğim. Güzel kitap...
KARÖSHİ'M: Kızkardeşim yüreğimin yarısı arkadaşım benim, bugün bu kediyi nasıl şımartın bir görsen :) Seni seviyorum ve o güzeller güzeli kalbinden öpüyorum...
uzun zaman oldu boyle bır sey yasamayalı..okuması bıle benı rahatlattı :)
YanıtlaSilBu hafta, pazar gününün güzelliğinden bizde nasibimizi alacağız gibi görünüyor Fulyacım..Böyle günlerin çok olsun, dolu dolu, keyifle...
YanıtlaSilKış mevsimini sevdirecek bir yazı:
YanıtlaSilKitap
kırmızı battaniye,
serçeler,
ayak sesleri,
papatya çayı değil, kahve
Veeee yağmur ve zihne dolan manalar...
BANADAİR_BERRİN: En kısa zamanda yap derim Berrin inan bana tüm haftanın yükü silinip gidiyor üzerinden :)
YanıtlaSilBRAJESHWARİ: Hepimizin canım benim hepimizin...
SUFİ: zihnin rahatlamasının en iyi yolu bu gibi geliyor bana bu ara...
Ben de pazar akşamımı aynı şekilde geçirdim ve kitabın büyüsüne kapıldım. Ama ben kendimi biraz fazla kaptırdım galiba, ne yağmur ne de başka bises duymadan okudum:)
YanıtlaSilOooo sen fena kapılmışsın :)ama bu arada yağmurun güzelliğini de kaçırmışsın :)
YanıtlaSilAyyy ne güzel, nasil özendim size simdi. Benim de en sevdigim ve uzun zamandir yapamadigim bir sey. Bir gün de baslayip soluk bile almadim, o dünyada yasamak ve kapagi kapatmak. Oglum dünyaya geldiginden beri bu biraz imkansiz oluyor. Yani 4 yil 3 aydir. Ama yine de iyi bir okuyucuyum. Tavsiye ettigin kitabi da alip okuyacagim. tesekkurler....
YanıtlaSilBir bebekle çok zor değil mi bunu yapmak? Tahmin edebiliyorum. Ama yine de kitapkurtluğundan vazgeçmemişsiniz. Ne güzel.
YanıtlaSilBen teşekkür ederim :)
yağmur da vuruyorsa pıtır pıtır camlara... ah ulan ah... o kuşların yerinde olmak vardı şimdi... bir de camı açarlarsa dışarı vuran buğulu papatya kokusuyla sarhoş olup atmam mı kendimi o yağmura...
YanıtlaSilÇok tuhaf ama pencerenin önündeki kuşlar o yağmura ve soğuğa rağmen öyle mutlu görünüyorlardı ki bakıp kaldım. Belki de onların neşesi bulaşmıştır üzerime :)
YanıtlaSil