Planları suya düşmüş. Üzülüyor doğal olarak. Ona "birşey olmuşsa mutlaka iyi bir sebebi vardır, gidememişsen gitmemen gerekiyordur." gibi bir cümle kurmaya çalıştım ama yarım kaldı. Oysa ben ona bugünlerde içimde ışıl ışıl çağıldayan bir iyimserliğin simli tozlarını bulaştırmaya çalışıyordum. Cümlemin devamını bile dinlemeden böyle şeylere inanmadığını, kendisinin katıksız bir gerçekçi olduğunu söyledi. Sustum ben de. Başka ne yapabilirdim ki?
İyimserliğin aptal harcı olduğunu düşünür bazıları. Gerçekçiliğin ise akıllı adamların işi. Eğer bu kabul gören bir gerçekse ben akıllı biri olarak adlandırılmayı reddediyorum. Çünkü çıplak gerçek hiç de sanıldığı gibi iyi bir yaşam sunmaz kimseye. Bol bol üzülür, içlenirsin. Oysa iyimser öyle midir ya? Olmuş ve değiştirilemez olana kızmayı içlenmeyi saçma bulur. Vaktini bununla harcamaz. Görünmez bir gücün kendisini esirgediğine inanmayı tercih eder mesela. Ve herkesin buna ihtiyacı vardır.
İyimser masallara mucizelere inanır bir de. Sıradan sıkıcı giden bir hayatın her an bir mucizeye gebe olduğunu düşünür. Mesela bazı sabahlar uyanır ve "hissediyorum bugün güzel birşey olacak" der. İşte buna inandığı için her gün olan ama kendisinin farketmediği birşeyi o günün mucizesi olarak kabul eder. Mesela her gün gördüğü birinin gülümsemesi güneş gibi gelir o gün. İyimser kendi cennetini kendisi yaratır.
Ben bu aralar, dünyanın çıplak gerçeğinden çokça tiksindiğimden belki, böyle aptal bir iyimser olma yolunda emin ve mutlu adımlarla ilerliyorum. İyi de geliyor. "insan kendi cehennemini de kendi cennetini de kendisi yaratır" sözünü hiç aklımdan çıkarmıyorum bir de. Bu da iyi geliyor. Ve elimden geldiğince bu iyimserliğin masalsı tozunu yakınımda duranların ellerine, yüzlerine, saçlarına bulaştırmaya çalışıyorum. Aptal kabul edilmekten korkanlar üzerlerine bulaşan bu masalsı tozu silkeliyorlar, diğerleri ise devasız dertlerine gönderilmiş bir merhem gibi minnetle kabul ediyorlar.
İşte son günlerde böyle böyle güneşli bir yolda usul usul yürüyorum. İyi geliyor.
Fotoğraf: http://obsessionsandbadhabits.tumblr.com
bu yolda da yürünür ama hem de hiç bıkmadan
YanıtlaSil:) Kesinlikle...
YanıtlaSilbuarada bu iyimserlik tozlarından doldurdum ceplerime. leblebi tozu gibi tıpkı. hani çocukken yerdik ya. çıkarıp çıkarıp yalıyorum. hakkımızda hayırlısı böyleymiş diyorum. bilmem züğürt tesellisi mi? ama ben sonuca odaklanırım. sonunda hangi düşünme biçimi beni mutlu ediyorsa onunla yola devam etmeliyim. ve böyle düşündükçe hücrelerime sanki o bahsettiğin büyülü simler giriyor ve vücut kimyamla beraber ruhsal yapım da değişiyor. ahh be guguk diyorum asıl böyle zamanlarda şükretmelisin tanrıya diyorum. ve hemen şükrler ediyorum halime. allahım bugünümüzü aratma diyorum. kimbilir kimine züğürt tesellisi gibi gelse de bu benim mutlu olma yolum.
YanıtlaSilharika bir blog yazısı, fıstık gibi bir müzik, pırıl pırıl bir öğrenci, sabahın mis gibi kokusu, kantinde nar, portakal, elma suyunun olması...yetiyor bana.
Fotoğrafın kaynağına baktım daha neler var neler ama ben bu fotoğrafı daha çok sevdim.Sol tarafta, duvarın üstüne çıksam, sırtımı o eğimli yükseltiye yaslayıp yarı uzansam, akşamlara kadar iyimser iyimser düşünüp etrafı seyretsem, çiçeklerin kokuları etrafımı sarsa...
YanıtlaSilFortoğraftan gözümü alamadım Kediciğim, çok güzel.:)
YanıtlaSilDiğer taraftan bakarsan bu yola yokuş, aman kim tırmanacak da denilebilir.
Ben demiyorum. :)
iyimserlik,mutlulugun ön adi bana göre. Etrafimizda cirkinlik cok var dogru, ama bakmasini bilince de mutlu edicek onlarca detay sakli hergünün icinde. Dedigin gibi önce bu piriltili tozdan nasibini almis olmak gerekiyor, gözlerin acilmasi icin. Sirf girip gezindigim fotograflar bile mutlu etmeye yetti beni su anda.tesekkürler bu güzel post icin :)
YanıtlaSilsevgiler
GUGUK KUŞU: Aynen. Ben de hangi düşünme biçimi beni mutlu ediyorsa onu seçenlerdenim. Bence bu züğürt tesellisi değil. Bu şartlar ne olursa olsun kendini mutlu edebilme becerisi. Ve çok gerekli.
YanıtlaSilBESTAMİ BEY: Fotoğrafın kaynağında şahane fotoğraflar var. Öyle ki zaman zaman uzun uzun bakarım o fotoğraflara. Ve o fotoğraflara bakıp hayaller kurarım. İyi geliyor.
EKMEKÇİKIZ: Ben de bayılıyorum bu fotoğrafa. Demeyelim yokuş diye. Öyle olsa bile keyifli ne dersin :)
MELANGE: Kesinlikle katılıyorum; iyimserlik mutluluğun ön adı. Asıl ben teşekkür ederim bu iyimserlik dolu güzel yorum için. sevgiler benden de :)
Yazı da çok güzel fotoğraf da. Ben de bugünlerde bilinçli bir şekilde iyimser olmaya çalışıyorum. İyimser olmak ve iyimser olarak kalabilmek gerçekten öyle zor bir iş ki aptalların işi olabileceğini sanmıyorum. Eğer öyleyse ben katıksız bir aptal olmak istiyorum :)
YanıtlaSilYine de ve her şeye rağmen iyimaselik tozunu üzerimizde tutmalı ve mümkünse etrafımıza bulaştırmalıyız kedicim
YanıtlaSilAYSUN YAĞCI: Sanıyorum iyimser olmayı yerleştirmemiz gerekiyor beynimize. Bir nevi yeniden dizayn yani :)
YanıtlaSilHAYAT İZLERİM: Kesinlikle canım...