Ben yapılan iyiliklerin söylenmemesi gerektiği fikri ile büyütüldüm. Bu yüzden de aslında biraz utanıyorum birazdan yazacaklarımı yazmaktan. "E madem utanıyorsun neden yazıyorsun?" diyebilirsiniz. Hemen açıklayayım. Bu konuyu Ahmet'le konuşurken, Ahmet bana şöyle dedi; "Bunu paylaşman "ben iyilik yaptım bakın görün" dediğin anlamına gelmiyor. Tam aksine eğer bundan söz edersen başka insanların da buna katkıda bulunmasını sağlayabilirsin." Haklıydı elbett. O yüzden rica ediyorum bu yazıyı bu manada okuyun.
Şu hikayeyi mutlaka duymuşsunuzdur; Adamın biri kıyıya vurmuş yüzlerce denizyıldızlarından toplayabildiği kadarını götürüp denize bırakıyormuş. Biri ona demiş ki "hangi birini toplayacaksın, hem ne farkedecek ki?" Adam; "Elbette farkedecek. En azından denize atılan denizyıldızı için farkedecek." Farkında mısınız ne çok insan cehaletten, kimsenin birşey yapmadığından, yakın zamanda dünyanın mahvolacağından söz edip duruyor. Laf laf laf. Bu konuşanların çoğunluğu ise kılını bile kıpırdatmıyor. "Bana ne kardeşim devlet yapsın"cılardan tutun da "amaaaaan zaten batmış bu ülke"cilere kadar bir dolu insan kayıtsız, umursamaz el kol bağlamış oturuyor. Ben şuna inanıyorum; herkes birşeyler yapabilir. Mesela şu yapılan şey, yani bir okula bir kaç kitap yollamak, basit birşey ama belki sonuçları çok iç açıcı olacak. Belki bir çocuğu sanata yönlendireceksiniz, belki birinin içinde okuma aşkı uyandıracaksınız, belki birinin bozulmuş psikolojisini düzelteceksiniz. Bunu asla bilemezsiniz ama denemeye değer bence.
Yapılacak şey çok basit. İster kütüphanenizdeki kitaplardan, isterseniz satın aldığınız kitap ya da kitapları aşağıdaki adrese yolluyorsunuz.
Hınıs Anadolu Lisesi
YİBO Lojmanları Arkası
Hınıs/ERZURUM
Ben biraz önce kitaplarımı yolladım. Dilerim severek okurlar, dilerim hayatlarında bir pencere açar. Siz de katılmak isterseniz lütfen yukarıdaki adrese yollayın kitaplarınızı. Tek bir kitap yollasanız bile yeter.
Ben kendi kütüphanemden okuyup sevdiğim ve çocuklar için yararlı olacağına inandığım bazı kitapları yolladım.
Fotoğraf: Ara Güler
tevafuk işte bu.. Yurt dışına çıkıyorum gene ve evi, eşyaları hafifletmek için bahanem oldu bu durum gene. 2 senelik bir birikimim var hepi topu ve okuduklarımın tümünü birilerine ulaştırmak niyetindeydim. Şimdi yapbozun son parçasını sen ekledin ve tamamlandı görüntü. Teşekkürler:)
YanıtlaSilYeni yılın en güzel hediyesini verdiniz çocuklara...
YanıtlaSilDuyurunuza ve katılımınıza çok teşekkür ederim.
İlgili yazım şu linktedir...
http://ozili.blogspot.com/2011/12/1-kitap-la-sesimizi-duyuruyoruz.html
http://ozili.blogspot.com/2011/12/yeniden-1-kitap.html
DELİ ANNE: Sevgili Deli Anne, nasıl sevindim anlatamam. Çocuklar çok mutlu olacaklar. Dilerim senin kitaplarını okurlar ve dilerim hayatlarına güzellikler katar o kitaplar. Güzel yüreğinden sevgiyle öperim.
YanıtlaSilÖZİİ: Sevgili Özlem, asıl ben teşekkür ederim katkıda bulunmamızı sağladığın için. Dilerim çok insan çok kitap yollar.
Merhaba,
YanıtlaSilMisyonumuza uygun bir hikayeyi görünce okumadan duramadım yazıyı...
İyi ki okumuşum.
Listeye alacağım ve en kısa zamanda elimden geleni yapacağım.
İyi yıllar kedicim, ve bu arada yaptığın şey o çocuklar için en anlamlı hediye eminim. Yüreğine sağlık
YanıtlaSilne iyi etmissin paylasmakla, cok mutlu oldum yazdiklarini okumaktan.
YanıtlaSilCocuklarin artik okumadiklari bir sürü kitabi kaldirmistim bir kenara, simdi biliyorum adreslerini o kitaplarin..
senin yüreginin güzelliginde gelsin sana da yeni sene, sevgilerimle
DÜNYANIN EN MUTLU ANNESİ: Beni çok sevindirdiniz. Çok teşekkür ederim. Sevgilerimle...
YanıtlaSilSİS:Dilerim o kitaplar o çocuklar için küçük de olsa bir katkı olsun hayata bakışlarına. Ben de mutlu bir yıl diliyorum.
MELANGE: Çocuklar çok mutlu olacaklar o kitapları görünce. Ben de senin güzel kalbinden öpüyorum Sevgili Melange, mutlu çok mutlu yıllar.
Çok iyi bir iş yapmışsın, ve adresi paylaştığın için teşekkürler.
YanıtlaSilBu arada yeni yılın kutlu olsun, umarım her şey yolunda gider, her şey istediğin gibi olur. Sevgiler.
Katılan herkese teşekkür ederim. Herkese MUTLU YILLAR...
YanıtlaSilÇok sevdiğim ve inandığım bir hikayedir, ben de destekleyeyim kedicim, sağol :))
YanıtlaSilVLADİMİR: Ben teşekkür ederim. Ben de sana mutlu bir yıl diliyorum Sevgili Vladimir, herşey gönlünce olsun.
YanıtlaSilÖZİİ: Dileyelim de daha çok insan katılsın. Mutlu Yıllar Sevgili Özlem.
HAYAT İZLERİM: Destekleyeceğinden hiç kuşkum olmadı canım Özlem :) Öpüyorum mutlu yıllar.
Çağ dışı kuramlar ve ırkçı söylemlerden çocukları uzak tutmak ve onları kelimelerin birer sağnak şeklinde beyinlerine hucum edebileceği aydınlığın yüzüyle, kitaplarla tanıştırmak zorundayız. Yıllarca cemaat örgütlenmesi çocuklara nefret odağını aşılayarak bizlerden yavrularımızı kopartmaya çalıştılar. Bunda bizim duyarsızlıklarımızın büyük bir suç payı olduğu kadar şunu da iyi bilmeliyiz ki hiç bir şey yapılamayacağına inanılan bir umutsuzluk olgusu kangren gibidir o küçük yaşamlar için. Buna izin veremezdik. Vermemeliydik. Her zaman söylediğim bir şeydir ki birer toplum dinamiği olan sosyal birlikteliklerden daha çok birey uyanışı ve eylemseli daha etkili ve daha katılımcılık sağlardı. Yazılarımla bunu ön plana alarak bireyin kendiyle tanışmasını, bu yolda kara bir kalemi kullanma maharetimi işin içine eleştirel öfkesini de katarak yol almaya, yol göstermeye çalışıyorum.
YanıtlaSilNe yapılabilir biliyorum. Ama kiminle ne yapılabilir işte bunun kararını vermek acı ve dramatik olmuştur her zaman. Çünkü toplum içindeki adaletsiz gelir dağılımının, gelişen teknolojiyi uygun kullanmama anlamındaki sarfı sürel insanlara ulaşmak, her zaman büyük yanılgılar yaşamama neden olabiliyordu. Bu yüzden gidenler ve kalanlar yelpazesinde bir çok yüz yenileniyor ve bir çok yüzde eskiyebiliyordu.
Anlam içimizdeki bir nehirdi. O nehire bir kelime atarsanız bana inanın bir gün Denize ulaşacaktır. Canım Fulyam sen o nehire onlarca kelime attın. Şimdi Denizi dinleme zamanını sonsuza değin seninle bekleyebilirim.
Seni seviyor ve alnından öpüyorum.
Herşey bu ülkenin aydınlık yüzlü çocukları için. Varoluş sebebimiz bile.
Ahmet
henüz buralardayım ,ama buradan ayrılacağım gün geldiğinde bu kitapları ne yapacağım diye düşünüyordum,açıkcası kimselere vermeye kıyamıyordum. Ama tevafuk bu ya bu yazıyı okudum. O gün geldiğinde hepsini yollayacağım, gözüm arkada kalmayacak :) teşekkürler
YanıtlaSilKayserili bir arkadaşım, Kayserili iş adamlarının yaptıkları "hayır işlerini" gizlemediklerini, hatta bizzat reklamını yaptıklarından bahsetti. Belirli dönemlerde bir araya gelip bağış toplantıları düzenliyorlarmış. Ve o toplantıda birbirleri ile yarışıyorlarmış. Buna örnek olarak Erciyes Üniversitesi'ni göstermişti. Bir çok fakülte binası Kayserili iş adamları tarafından yaptırılıp üniversiteye bağışlanmış. Bu konuda bende çok kafa yoruyorum. Yapılanlar dile getirilmeli mi? Yoksa gizlenmeli mi? Kanımca yardım yapılan kişi ya da kurumlarda rencide olma durumu mevzu bahis değilse yapılanlar dile getirilmeli ve bu anlamda yeni yardımlar teşvik edilmeli.
YanıtlaSil