saç meselesi

Çocukken bir film izlemiştim. Bir adam ve yaşlı annesi (emin değilim, uyduruyor da olabilirim) uzun saçlı kızları buluyor ve onları öldürüp saçlarını alıyorlardı. O zamanlar uzun olan saçlarımı boynuma değmesin, yüzümü gıdıklamasın diye uyurken yastığın üzerinden aşırıp geriye atmaktan korkar hale gelmiştim. Sanki yatağın altından o korkunç adamla annesi çıkacak kafa derimle birlikte saçlarımı alıp götürecekler ve beni orada kendi yatağımda ölüme terk edeceklerdi. Saçma sapan kabuslarla dolu pek çok gece geçirdim o film yüzünden. Kendi kendime eğer gelirlerse saçlarımı onlara seve seve vereceğimi lütfen ama lütfen bir saç için beni öldürmemelerini söylemeyi planlıyordum. Çocukken insan ne aptal oluyor. Hayalgücünü mutluluktan çok kabuslar tetikliyor.

Az önce yurda kaçak sokulmak istenen (bu lafa bayılıyorum "yurda kaçak sokulmak istenen"  kaçakçılık haberlerinin değişmez kalıbı) 80 kg ağırlığında 370 bağ insan saçı hakkında haberi okurken çocukluk kabusumu yeniden hatırlayıverdim. Gümrük muhafaza memurları Ö.M. adlı kişinin hal ve tavırlarından şüphelenip bavullarında arama yapmışlar. Lie to Me dizisindeki bir sahne aklıma geldi. Doktor Cal Lightman Ria Torres'i bir havaalanında keşfeder. Ria birşeyler saklayan insanların hal ve hareketlerini okuyabilme yeteneğine sahiptir. Anlaşılan bizim gümrük muhafaza memurları içinde de bir Ria Torres var. Bu iyi birşey.

Ö.M'ye ait 3 bavulda, boyları 50 cm ile 1 metre arasında değişen 80 kg ağırlığında, 370 bağ işlenmemiş insan saçı bulunmuş. Muhtemelen peruk falan yapılması için satacaktı bunları. Şimdi düşünüyorum da biz kadınların süsü püsü yüzünden ne korkunç şeyler oluyor. Mesela kürk giyince daha güzel olurum sanan bazı beyinsizler için yüzlerce hayvan korkunç bir biçimde öldürülüyor. Yok yılan derisi ayakkabı yok timsah derisi çanta aman cildimiz kırışmasın diye kullanılan kremlerde binlerce hayvan üzerinde yapılan deneyler. Şimdi de kimbilir açlık ya da parasızlıktan saçlarını satan kadınlar. Bir başka kadının omuzlarına inen ve onlara kendilerini güzel hissettirecek olan saçların bedeli bir parça ekmek biraz süt ya da başka şeyler almak için saçları kısacık kesilmiş ve belki kendileri için çok önemli bir şeyden mahrum kalmış birilerinin acısı. Bu adil değil. Sinr bozucu ve bir insan olarak utanç verici. Şimdi birileri diyebilir ki "ama en azından karınları saçları sayesinde doymuş. Saç bu yeniden uzar." Evet bir bakıma doğru. Ama çok yanlış giden bir sistem var ve bizler de bu süsle püsle abuk sabuk güzel olma derdiyle herşeyin iyice çamura batmasında rol almış olmuyor muyuz? Ne derseniz deyin "ben yapmasam da bunlar olacak" diye düşünün ama inanın bana küçük şeylerle biz de bazı şeyleri onaylamış oluyoruz. Sırf kendimizi güzel hissedelim diye pek çok pislik üzerimize bulaşıyor. Bu "kendimizi bırakalım berbat görünelim" demek değil. Ama belki biraz daha özenli olabiliriz. Mesela aldığımız ürünlerde seçtiğimiz markaların çevre duyarlılığı olup olmadığını kontrol edebiliriz. Bir düşünün eğer büyük bir çoğunluk verilen bu zarara tepki duyarsa bu insanlar bunu yapmaya cesaret edebilirler mi? Güzelliğinizin kendini savunamayan bir hayvanın kanıyla boyanmasına gönlünüz razı mı mesela?

Konu nereden nereye geldi. Güzel olmak tüm kadınların isteği bunu inkar edemem. Ve bu kötü birşey de değil. Kim istemez güzel görünmeyi ve yine kim istemez etrafındaki insanların güzel görünmesini. Bir kere hepimiz hoş görünen herşeye karşı coşkuyla bakarız. Bu hepimizin hayatını güzelleştirir. Ama ben diyorum ki sadece güzel olmayı değil aynı zamanda o güzelliği kirletecek hiçbir şeye bulaşmadan kimsenin kanının akmasına yol açmadan, kimse üzerinde korkunç şeyler uygulamadan ve kimsenin gözünden yaş akmasına sebep olmadan başaralım.

Fotoğraf: delinetciler

Haber: sabah