09 Haziran 2010

unutayım diye...

Birden gözüm takıldı. Bahçede tam köşede oturuyordu. Gülüşünden gözlerimi alamadım. Hayal görmek gibiydi. Yıllar öncesinden çıkıp gelmiş bir gülüş. Tıpatıp aynı. Benim gibi hatırlamaktan korkan biri için ne büyük bir cezaydı bu. Tıpkı ona benzeyen bir adam tıpkı onun gibi gülümseyen bir adam. Tam karşımda. Hançer hançer gülümseyip duruyor karşısındakinin anlattıklarına. Masada iş sıkıntılarından söz edip durdular tek kelimesini dinleyemedim. O gülümseme beni çok uzun yıllar öncesi alıp götürdü ve ben iki bin on yılının bu haziran gününü yıllar önceki bir günle, yine böyle bir yaz günü ile takas ettim.

Benim gibi birşeyleri ancak gördüğü zaman var kabul eden biri için unutmak kolaydır. Ama tehlikelidir de. Unutmayı istediğin birşeyi  hiç ardına bakmadan, uzak durarak, gözlerini kaçırarak pekala unutabiliyorken hayat birden onun benzeri birşeyi ya da birini çıkarıverir karşına ve sen daha ne olduğunu anlamadan sanki herşey dün olmuş gibi, aynı acı kalbini sıkıştırıyormuş gibi, sanki boğulacakmışsın gibi hissetmeye başlarsın. Yarım kalan şeylerin aslında hiç ama hiç unutulmadığını anlarsın. Saçma sapan şeylere, saçma sapan insanlara bir daha zor bulunacak güzellikte duyguların bir çırpıda feda edildiği gerçeğiyle yüzleşirsin. Unutmuş ve yeniden güvenmeye başlamışken çıt diye bir ses duyarsın içinde. Ve bir gülüşe bir zaman dünyayı feda edecek kadar masum olduğuna yanarsın.

Adam kalkıp gitti.  Hem gitsin unutayım istedim hem de kalsın kendi acımla bir kez daha ve bu kez daha güçlü olarak yüzleşeyim istedim. Bu kez yalanlar karşısında ağlamadan durup duramayacağımı bilmek istedim belki de. Ya da belki o yalanlara hala inanmaya hem de bu kez gönüllü olarak inanmaya meylim olup olmadığını. Ama o gitti. İçimin tüm küskünlüğünü yanımdan geçerken çıkan rüzgara verip peşine taktım. Herşey benden gitsin, unutamayacağımı bile bile unutayım diye...

resim: Sir Lawrence Alma-Tadema

11 yorum:

  1. Bazen bir koku..bir şarkı..bir ses bir nefes alır götürür insanı ya kaçtıklarına ya özlediklerine doğru insanı.

    YanıtlaSil
  2. PERİ: İnsan neden korkarsa hep o burnunun dibinde biter ya pericim, ben en çok hatırlamaktan korkuyorum o yüzden de unutmak istediğim herşey başka biçimlerde çıkıyor karşıma. Belki de ben unutmak için direttikçe hiç benzemeyen şeyleri öyle görüyorumdur. olur mu olur.

    SUFİ: Özlemek istemiyorum ben. O yüzden hep kaçıyorum. Ama başka sokaklardan çıkıveriyorlar karşıma. Hatırlıyorum.

    YanıtlaSil
  3. Sevgili Aydan Atlayan Kedi,

    "Değer mi?" yi düşünmek gerekiyor bazen. O, BÜTÜN BU GÜZEL DUYGULARI hak ediyor mu?

    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  4. insan duygularını unutmuyor bence.sadece eskisi gibi yoğun hissetmediği için unutmuş gibi geliyor.birini bir zamanlar sevdiysen ve o sevginin üzerinden yıllar geçtiyse severken hissettiklerini unutabilir misin?bence duygular unutulmaz.o yüzden kaçmak çözü değil,çözüm yüzleşmek ve evet ben çok sevdim,sevgin kalbimin bir köşesinde ama yürğim öyle büyük ki sevgin çok küçük bir köşede diye düşünmek gerek.ben böyle yapıyorum ve inan iyi geliyor.insan sözleri,anları unutabilir,ama duyguları asla.

    YanıtlaSil
  5. Çünkü aslında unutmak diye bir şey yok kediciğim, son diye bir şey de yok.

    YanıtlaSil
  6. hissetirebiliyorsa hala , demek ki güzelliklermiş onda kalan , yeterli olmaz mı ?hisseteribilecek kaç insan gelip de gidiyor ..?unutmaya çalışmakdan vazgeçmek bana kalırsa en önemlisi , yokluğu ise sadece acı veren , değerlidir , değerliler de diğerlerinden farklıdır ..

    YanıtlaSil
  7. öyle anlarda köpek gibi hırlamak istiyorum tüm o duygulara. dişlerimi çıkara çıkara

    YanıtlaSil
  8. Aslında yarım kalanları unutmak zor geliyor.Yaşayıp tükettiğimiz sevgileri hatırlamıyoruz.Ama severken bir şekilde bitmek zorunda kalan ilişkide aşk bitmiyor ve bir anımsamayla geri geliyor.

    YanıtlaSil
  9. Valla unutma özürülü biri olarak sana unut diyemeyeceğim. İyi ya da kötü herşey biryerlerde durur bende. Döner döner hatırlarım onları. Çiçekler gibi yeniden dizer dererim, yaralarımı kanatırım.....
    bu evrende hiç enerji kaybolmazmış, o zaman unut demek de boşuna:D

    YanıtlaSil
  10. AYSEMA: İnsan değmeyeceğini bilse bile bazen duyguları kontrolden çıkıyor. Asıl buna üzülüyor ya. Değmeyecek biri için bunca keder... Ne yazık!

    KARA KİTAP: Çok doğru. Aslında belki de özlediğimiz kişiler değil de o kişiler hayatımızdayken nasıl hissettiğimizdir. Bu yüzdendir özlemek...

    ÖZLEM: Ne yazık ki öyle...

    JJSS: Asıl sorun karşıdakinin değerli olması değil bence, içimizden taşanın ve bize coşku veren hal değerli olan. Kalp bazen şaşırır yolunu. Ve yanlış yolda ilerlerken günlük güneşlik sanır o yolu. Aldanırız. Bile isteye aldanırız ve özleriz aldanmayı bile.

    KALDIRIM ÇOCUKLARI: Ben de...

    RUH GEZGİNİ: İnsanız ya birşeyi sonlandırmadan üzerinden geçip gidemiyoruz. Bir ayağımız hep orada kalıyor.

    GUGUK KUŞU: Hiçbir şey kaybolmuyor bu evrende. Ara sıra gelip yapışıyor yakamıza...

    YanıtlaSil

Ne demeli...

İnstagram'da tatlı tatlı gülümseyen, yüzünde güneşler parlayan gencecik bir kız gördüğümüzde o mutlu genç kızın bir gün biri tarafından ...