24 Nisan 2015

şefaf parmaklar

Neden bu kadar plansızım? Bir zaman bir yerde hata yapmış olmalıyım. Ya da en iyisi suçu annemle babama atayım. Bu daha kolay. Demek ki onlar beni planlı programlı bir çocuk olarak yetiştirememişler. 

Planlı yaşayan insanlara hayranım ama bir o kadar da sıkıcı olduklarını düşünüyorum. Bir kız vardı. Hep o geliyor aklıma. Neredeyse şefaf parmaklarıyla çantasından kırmızı enfes bir ajanda çıkarır herşeyi oraya not alırdı. Allah'ım sanki dev şirket yönetiyor, kıytırık bir öğrenciydi sonuçta. Öğrenci dediğin az buçuk serseri olur, öyle değil mi? Evi dağınık olur mesela, kültablası tepeleme dolu olur, giyecek temiz kıyafet bulacağım diye her sabah alnının damarı çatlar falan filan. Ama bu prenses öyle değildi, anasının kuzusuydu ve o ana onun tüm kıyafetlerini yıkıyor ütülüyor dolabına yerleştiriyordu. Kültablaları hiç dolu olmuyordu zira bir kültablası yoktu. Sigaranın yasak olduğu bir rejimle yönetiliyordu onun yaşadığı ev. 

O kızın şimdiki halini pek merak ediyorum. Muhtemelen her daim düzenli bir evi, sehpalarında incecik güpür danteller, balkonunda sardunyalar, banyo dolabında ise akıl almayacak kadar çok sayıda temizlik malzemesi vardır. O şefaf parmakları muhtemelen çamaşır suyunda iyice şefaflaşmıştır. Yine bir ajanda almıştır kendine. Onu hep çantasında taşıyordur. Firdevsin oğlu Utku'nun sünneti 2 Haziran unutma, Cemile'nin kızı Ayşe'nin doğumgünü 30 Temmuz hatırla gibi şeyler yazıyordur. Kafasının içi de çekmeceleri ve dolapları gibi düzenlidir Allah bilir.

Bir de bana bak. Allah'ın cezası dağınıklık ve disiplinsizlik hala devam ediyor. Neredeyse bir ayağım çukurda ama hala öğrenci modundayım. Hiç bir kural hiç bir düzene uyamıyorum. Sürekli dikenli tellerin dışındayım bu yüzden de. Düşünüyorum düzenli yaptığım tek birşey bulamıyorum. Ah evet düzenli olarak saat başı sigara içiyorum ama bu sayılmaz herhalde. 

İnsan bu yaştan sonra bir düzen tutturabilir mi a dostlar soruyorum size? Denesem bişe kaybetmem herhalde. Ama ajandaya not falan alamam, unutun bunu. Hiç işim olmaz zaten şefaf parmaklarım da yok. Her yanı mürekkep lekesi içinde... Denesem mi? Deneyeyim madem.

Fotoğraf: Pinterest

4 yorum:

  1. Merhaba, bloğunu yeni gördüm ve çok beğendim. hemen takibe alıyorum :)
    Bana da beklerim > RoketOsman

    YanıtlaSil
  2. Hiç deneme. Plansizik daha güzel . Ben de ajanda işini beceremiyorum ☺☺

    YanıtlaSil
  3. Hiç deneme. Plansizik daha güzel . Ben de ajanda işini beceremiyorum ☺☺

    YanıtlaSil
  4. böyle geldim böyle giderim mantıgını bırakmalı insan.yenilige açık olup,her zaman kendini geliştirmeli..

    YanıtlaSil

Ne demeli...

İnstagram'da tatlı tatlı gülümseyen, yüzünde güneşler parlayan gencecik bir kız gördüğümüzde o mutlu genç kızın bir gün biri tarafından ...