Sevgili gökyüzü

Biliyor musun her sabah işe gitmek üzere kapıdan çıktığımda pırıl pırıl parlayan güneşe şaşkınlıkla bakıyorum. Gözlerimi kırpıştırıp duruyorum karşısında. Bu kadar öfkeli bir ülke üzerinde parlayıp durmasına hala şaşırıyorum. Gökyüzünün bunca mavi, havanın bu kadar berrak olması ve altında yaşayan insanların öfkesi hiç ama hiç birbirine yakışmıyor. Gök alıp başını gidecek bir gün diye korkuyorum, bize ışıklı parmağını sallayıp "siz buna layık değilsiniz" diyecek diye...

Babam bir Ağustos günü ebediyen ayrılmıştı bizden. Dışarda yanan bir gün vardı. Ölümleri hep gri, kasvetli havalarla bütünleştiren sersem aklım, onun böyle bir günde gitmesini uzun süre algılayamamıştı. İnsanlar ölürdü; kış, yaz, sonbahar, ilkbahar farketmezdi halbuki. Ama canından bir parça gidince akıl mantık kalmıyor insanda.

Sabah gökyüzüne uzun uzun baktım. "Sakın bir yere gitme" dedim. "Sen de bizi bırakıp gitme." Evet bizler sersemiz, olmadık işler peşindeyiz, gözümüzü kırpmadan kıyarız birbirimize ama bir o kadar da perişan haldeyiz. Bilirsin, çok insan gördün sevgili gökyüzü, çok zor şey insan olmak, insan kalmaya çalışmak daha da zor. Becerebildiğimize yaşamaya, doğru dürüst olmaya çalışıyoruz amma velakin gerçekten herşey çok zor. Dünyanın haline katlanabilmek, gün geçtikçe herşeyin daha da kötüye gideceğini bilmek, sürekli geçmişi özlemek, zamanı ucundan kıyısından bile olsa artık yakalayamamak, doğru bildiklerinin her an yanlış kabul edilebildiği bir hayatta dengeni korumaya çalışmak gerçekten çok zor. O yüzden bizi bırakıp gitme.

Biliyor musun sevgili gökyüzü sana ne zaman baksam "belki" diyorum "belki daha güzel bir hayat mümkündür" Sen bazılarımızın umudusun, sonsuzluğa olan inancımızsın, bu yüzden de hiçbir yere gidemezsin. Sen bütün bu insanların annesisin. Bizi terkedemezsin. Senin hain evlatlarınız biz biliyorum seni hırpalayıp, dengeni bozuyoruz bunu da biliyorum. Ama sen vazgeçemezsin bizden değil mi? Mavi bir battaniye gibi üzerimizde durmaktan, bizi koruyup kollamaktan vazgeçmezsin. Bu yüzden acı bize ve kızma. 

Fotoğraf: Reference.com