YA TUTARSA...

Sana şimdi "ya tutarsa.." dersem gülümsersin. Çünkü aklına gölün kıyısında durmuş ak sakallı Nasrettin Hoca gelir. Biliyorsun değil mi o fıkrayı. Herkes bilir. Ama bana anlattırma şimdi. Pek çok yetenekten yoksun olduğum gibi fıkra anlatma yeteneğinden de yoksunum ben. Her neyse asıl konumuz fıkralar ya da Nasrettin Hoca değil zaten. Asıl konumuz zaman zaman çaresiz kalan tüm insanların "ya tutarsa" diyerek birşeylere bel bağlaması.

Secret söz gelimi. O kitabı da bilirsin. "İyi düşün iyi olsun herşey sana bağlı adamım" lafından yola çıkan bir kitap. Hani şu marketlerde bile satılan ve insanların kiminin hayatını değiştirsin diye, kiminin de meraktan okuduğu kitap. Bazıları o kitabı okuyanlara ateş püskürüyor. Neden? Çünkü akıl dışı olana bel bağlayan insanlardan oluşan bir dünyada yaşamayı hazmedemiyorlar. Bir ölçüde haklılar mı? Evet belki. Çünkü dizginleri ele almaktansa görünmeyen, bilinmeyen şeylerden medet umanlar yüzünden hayatın bugün bu hale geldiğini düşünüyorlar. Ama bir de madalyonun diğer yüzü var. İnsanların gırtlaklarına kadar çıkmaza battıkları, ne yapacaklarını şaşırdıkları, ipin ucunu kaçırdıkları, hayatlarını bir türlü istedikleri boyuta getiremedikleri ve şu kocaman dünyadaki sisteme öldür Allah karşı duramayacaklarını anladıkları bir durum var. Şimdi bu insanları bu kadar çaresiz oldukları için ve akla dayanan her yolu deneyip de o yollardan dertlerine derman bulamadıkları için ve derman bulamamaları nedeniyle kendilerinin bile inanmadığı ve "ya tutarsa" diyerek denemeye karar verdikleri birşey için suçlayabilir miyiz?

Başka bir örnek ister misin? Peki. Bir anne düşün. Çocuğu kimsenin duymadığı bir hastalıkla cebelleşsin. Ve o anne hergün her dakika o çocuğa baktıkça ölüp ölüp diriliyor olsun. Çocuğunu götürmediği doktor kalmamış olsun ve o doktorlar o çocuk için hiçbirşey yapamıyor olsunlar. Bir gün bu anneye biri desin ki git şurada şöyle bir yer var, oradaki toprağa kapan, şu sözcükleri söyle falan yap filan yap o zaman bu çocuk iyileşecek. Dur şimdi burada okumayı kes ve kendini herşeyinle o annenin ya da babanın yerine koy. Evet batıl inançların yok. Evet eğitimlisin. Evet aklın yolundan bir adım atmadın şimdiye kadar. Bunları biliyorum. Ama koy kendini onun yerine. Ne yapardın? Bana "asla" diyebilirsin. Ve dahası asla yapmayabilirsin de. Fakat şunu inkar edemezsin: bu çocuğun derdine bu çare olur muydu acaba? Yapmalı mıydım? düşüncesini aklının bir köşesinde saklı tutmaktan vazgeçemezsin. Ve o hep orada var olur.

Tüm bu batıl inançları savunmak değil derdim. İnsanların çaresizliğini kullanarak satış rekorları kıran bir kitabın reklamını da yapıyor değilim. Sadece anlatmak istediğim şu; eğer çok çaresiz kalırlarsa, içinden çıkamayacakları dertlerle sarmalanırlarsa aklıdışı yollara sapabilir insanlar. Ve asla, o akıldışı yollardan başka umudu kalmamış insanları kınamak, onlara kızmak gibi bir lüksünmüz yoktur. Çünkü çaresiz olmak insana herşeyi yaptırabilir. Evet kimi önce en mantıklı yolları dener sonra aptalca bulduklarına geçer, kimi ise elini kolunu bağlar ve görünmez güçlere sığınır derdine medet umar. Ama insan hep çözüm arar. Çünkü bu kadar akıllı olmamıza rağmen hala acı ile başedebilecek kadar güçlü değilizdir. O yüzden "ya tutarsa" seçeneğini hep saklı tutarız içimizde. Çünkü bazen gerçekten başka çaremiz yoktur.

Fotoğraf: Life