"Hayatın anlamı ne?" sorusuna zaman zaman takılıyor ve ruh halime göre cevaplar veriyorum. Eğer öfkeliysem, kararmışsam o ara yahut çok fazla haber okumuş, dinlemiş, izlemişsem cevabım şu oluyor: "Ne anlam arayıp duruyorsun? Anlam falan yok güzelim anlam falan yok. Herkes ölüyor, herkes sakatlanıyor ve bütün bu olup bitenler akla mantığa sığmıyor. Birşeyi akla mantığa sığdıramadığın vakit nasıl anlamlandırabilirsin? Kes artık bunun üzerine düşünmeyi." Evet cevabım bu oluyor. Yok eğer biraz daha gevşemişsem, hayatın tüm pisliğine rağmen iyi birşeyler yapılabileceğine hala inanıyorsam, saf diye nitelenecek kadar umutluysam hayata ve insana dair o zaman da şöyle bir cevabım oluyor: "Bunu düşünerek vakit kaybetme. Yaşa, yaşa ve yaşat. Güzel olacak herşey, iyi olacak."
Böyle gel-git yaşıyor aklım. Aynı soruya iki farklı yanıt verecek denli değişiyor ve neden sabitlenemediğini, bir çizgi üzerinde yürüyemediğini, bütün bu coşku ve karanlık arasında gidip gelmelerin bozuk birşeylerin habercisi olup olmadığını sorguluyor. Sonra nedense boşveriyor. Umursamıyor ve omuz silkiyor. Belki de içinden çıkamıyordur.
İnsanın kendisini üzerine kafa patlatması mevzuunda da aynı gel-git yaşanıyor mesela. Kendin üzerine düşünmenin insanlığı ucundan kıyısından anlamanın bir yolu olduğunu düşünürken bir zaman, diğer bir zamanda işi gücü olmayan adamın lüksü olup olmadığına kafa çatlatıyorum. Ve işin garibi bir zaman biri kesinlikle doğru gelirken başka bir zamanda o doğru yerini diğerine bırakıyor. Bu yüzden düşüncelerimde pek bir istikrar gözlenemiyor.
İstikrarsız olmanın kötü bir yanı yok aslında. Fazla kurcalayınca çok detaya inince istikrarsız olmak doğal bir sonuç değil mi? Ya da istikrar (bazı noktalarda elbette) sabitlenmişliğin, değişime direnmenin ya da kafa yormamanın işareti değil mi? Şartlar ve koşullar değiştikçe, dahası biz değiştikçe, öğrendikçe, büyüdükçe istikrar söz konusu olabilir mi hayatlarımızda? İstikrarsız olmak insanın doğasında varmış gibi geliyor bana bütün bu sebepler yüzünden. Ya da belki sadece bazılarımızın doğasında vardır. Pek emin değilim.
Aslında pek çok şeyden emin değilim. Sadece düşünüyorum...
Fotoğraf: Life
"mevsimler gibisin, değişiyorsun" diyordu şarkının biri, yazılarındaki incelikler ve ayrıntılar sürekli değişiyor...
YanıtlaSilokurken bana en çok sonbaharı yaşatıyorsun, son da olsa bahar işte; rüzgara kapılan yaprak ölgün fakat inadına yaşamı anlatıyor.
inan insan olmanın getirisi bu çalkantılar..gelenin işi gitmek diye bir laf vardır..şahsen kendi adıma gelen her türlü boşvermişliğin gidip,bir süre sonra delice bir kaygı ve karanlığa yer vereceğini bilirim,ama bu karanlık da gidicidir bilirim..bünye meselesi...bazıları tabiri caizse argo şekliyle kaşarlaşırken,bazıları da hayata karşı eblekleşiyor..ama her şeye rağmen ve iyi ki hayat devam ediyor..
YanıtlaSilMevlana'nın;
YanıtlaSil"Dün, dünle beraber gitti cancağızım
Ne kadar söz varsa düne ait
Şimdi yeni şeyler söylemek lazım."dediği gibi belki de bulanmamak donmamak için hergün bu değişimimiz.Su akıyor, keser de dönüyor, sap ne zaman mazlumun eline geçer belki o zaman hesaplarımız daha iyi tutar, iç ekonomimiz ve dünyamız istikrar bulur.Belki bir gün kedim!Sevgilerimle.
iyiki her yaşadığımız aynı derecede,
YanıtlaSilaynı seviyede kalmıyor, bende bugün bir ara böyle düşündüm..
yoksa nice olurdu halimiz insanlık olark !!!!!
herşeyden biraz,
herkes kadar alarak yaşıyoruz şu hayatın içinde...
sevgiler...
PUSARIK: Ne desem bilemedim. Teşekkür etsem yetmeyecek biliyorum...
YanıtlaSilDWARFWAWES: İnsan olmak biraz da bu galiba. Hep çalkalanan akıl hep çalkalanan ruh...
SUFİ: "bulanmamak donmamak için..." Belki de içimizi saran tek kaygı budur Sufi'm. Donmaktan bulanmaktandır korkumuz...
BİR DUT MASALI: Ben de düşünemiyorum aynı çizgide yol alıyor olmayı. Herşey anlamını yitirirmiş gibi geliyor öyle bir durumda. Hep mutlu olsak mutluluğun anlamı olur muydu sahi?
istikrar bence namümkün :)
YanıtlaSil'Ya da istikrar (bazı noktalarda elbette) sabitlenmişliğin, değişime direnmenin ya da kafa yormamanın işareti değil mi?'
gelişmemişliğin, gelişmeyeceğin, yenilenmeyeceğin, koyun olmanın işaretleri...
Aynı çizgide ilerleyen ilerideki belli bir noktadan başka ne görebilir ki? bu nedenle istikarsızlık iyi...
YanıtlaSil"anlam" ne?
YanıtlaSilBilmiyorum. Sen biliyor musun?
YanıtlaSilanlamı kendimiz yüklüyoruz her şeye ve her şeye yüklediğimiz anlamlar herkes tarafından anlaşılır olabilirse bir anlamı varmış gibi geliyor ama ne yazık ki hiçbir zaman tam bir eşleşme olmuyor çünkü onların verdikleri anlamları de ben bazen anlamsız buluyorum ve bu böyle gidiyor... en güzeli kendi anlamını kendin verip kendin o anlamı anlamlı kabul edeceksin bak o zaman hayat nasıl anlamlı oluyor :) ... [aaaaa ne kadar anlamsız bir yorum oldu ya... acaba?]
YanıtlaSilİşte bu yüzden anlam sürekli değişiyor bir zaman anlamlı olan başka bir zaman anlamsız geliyor ya :)
YanıtlaSil