HAYALLERİM, AŞKIM VE TEKNEM

T. bir tekne almaya karar vermiş. Ağzından başka sözcük çıkmıyor. Aklı fikri hep denizde ve teknelerde. Öyle ki bu yaz için aldığı tüm tişörtlerin üzerinde balık, tekne ve martı resimleri var. Onları bilinçli olarak seçmediğini söylüyor. O bu tişörtleri kaderin işareti olarak yorumluyor ben ise onun bilinçaltı.

Yemek yerken televizyon izliyoruz. İzlemek değil de sadece bakmak diyelim biz buna. Çünkü ekranda reklamlar dönüp duruyor. T. "dikkat ettin mi tüm reklamlarda ya deniz var ya da tekne" diyor. "Elbette" diyorum "çünkü yaz aylarındayız. Ve yaz reklamları hep bunlar üzerine olur." T. kabul ediyor ve benim dikkatimi o söylemeden önce çekip çekmediğini öğrenmek istiyor. "Hayır" diyorum "çünkü tekne benim değil senin hayallerini süslüyor." Başını sallıyor ve diğer reklamları müthiş bir dikkatle izliyor. Sahiden de reklamların çoğunda deniz gözüküyor. Bir kaçında ise tekneler.

T. gözünü ekrana dikmiş, tabağındaki yemeği çatalıyla didikliyor. O an orada değil bir teknenin üzerinde oluyor. Biraz rüzgar esiyor T. gözlerini kısıyor. Gökyüzü ile denizin ayrıldığı noktaya bakıp iki maviyi ayıran şeyin ne olduğunu anlamaya çalışıyor. Sonunda anlamaktan vazgeçip sadece her iki maviyi de delice sevmekle yetiniyor. T. dönüp ardına bakıyor. Her yanı deniz ama o geride bıraktığı yaşamı görüyor orada. Ve onu hiç ama hiç özlemeyeceğini hissediyor. Tüm o koşuşturmanın nesini özlesin ki zaten? O, deniz üzerinde yalnız bir adam olmayı seviyor. Mesela başının üzerinden martı geçer mi diye göğe bakmayı, belki denizin ortasından bir yunus sırtı görür diye denize bakmayı, tüm bu sessizliği, dinginliği seviyor. Heyecanı bir de. Göğün her an fırtına koparabilme ihtimali kalbini delice çarptırıyor mesela ya da denizin öfkeli dalgalarının teknenin gövdesini dövmesi ihtimali. T. yemeğini çatalı ile ezerken aslında hiç de burada, bu masanın başında oturuyor olmuyor. Başka bir dünyada başka bir adama dönüşüyor. Ve onu izleyene hayal kuran birinin nasıl da güzel olduğunu görme keyfini tattırıyor.