güzelliğin beş para etmez kozmetikler olmasa...

Bu tam anlamıyla bir sahtekarlık. Makyaj yapmamızdan söz ediyorum. Artık o boyuta geldi ki makyaj hileleriyle yüzümüzü tamamen değişitirebiliyoruz. Minicik gözlü kızlar kocaman gözlere, büyük burunlar hokka burunlara, izlerle kaplı bir yüz bebek poposuna dönüşebiliyor. Kısaca biz artık makyaj yapmıyoruz, maske takıyoruz.

Eskiden bir ruj sürüp çıkan kadınlar vardı. Piyasada tek bir çeşit nemlendirici olurdu, o nemlendiriciden azıcık sürerler, pembemsi rujları ile dudaklarını hafifçe boyarlar, son olarak da ruju allık olarak yine çok az bir miktar yanaklarına sürerlerdi. Bu tür pek kalmadı artık.

Kozmetik sektörü ciddi anlamda büyüleyici bir sektördür Baylar. Biliyorum size o kremlere, farlara, maskaralara, parfümlere döktüğümüz para tam bir budalalık gibi görünüyor ancak gerçekten şunu bilin ki bir parfümeriye adım attığımız an çoğumuz bilincimizi kapıda bir yerde bırakıyoruz. O enfes kokulardan başımız dönüyor, renkler gözlerimizi kamaştırıyor, hele o vaadler yok mu aklımızı başımızdan alıyor. Bebek gibi bir cildimiz olacağını, hiç yaşlanmayacağımızı, kırışıklık yüzü görmeyeceğimizi, sürdüğümüz kokunun herkesin aklını başından alacağını ve daha binlerce vaadi sıralayıp duran o uzun kirpikli kızlar bizi buradan alıp cennetin ortasına koyacaklar sanıyoruz. Ve sanıyoruz ki ne kadar güzel olursak o kadar mutlu olacağız. Evet dediğim gibi bizim oralarda aklımız başımızdan uçup gidiyor.

Geçen gün ortalığı toparlayayım derken makyaj malzemelerini de bir düzenleyeyim dedim. Demez olaydım. Hem bir karmaşanın ortasına düştüm hem de kendi kendime sinir oldum. O kadar gereksiz şey almıştım ki gerçekten aklımı yitirmiş olmalıydım. Bu aralar, çok uzun zamandan beri aslında, az eşya ile yaşamak gibi bir niyetim var. Niyetim böylesine iyi olmasına rağmen davranışım anlaşılan hiç de iyi değil. Zira abuk sabuk ne varsa toplayıp eve yığmazdım niyetime göre hareket etsem, öyle di mi? Kullanıyor musun madem aldıklarını diye sorarsanız cevap kesinleikle hayır. Yani çok az bir bölümünü. Biraz aklımı başıma toplama vakti gelmiş de geçiyordur belki.

Gazetelerde siz de denk geliyor musunuz bilmem ama ben çok fazla görüyorum, "makyajsız yakalandı" türü haberlere. "Eeeeee nolmuş?" Mesaj açık "sizin güzelliğine bakmaya doyamadığınız kadın aslında çok çirkin bakııııın" Yani? Yanisi şu, "hepiniz çirkinsiniz ancak kozmetik sektörü sayesinde birşeye benziyorsunuz, hadi durmayın koşun birşeyler daha alın." Artık yemezler. Hepimiz çirkin değiliz, aslında kimse çirkin değil. Herkesin kendine özgü bir güzelliği var. Ama ne yazık ki bu artık geçerli değil. Geçerli olan şu "güzellik tektir, hepiniz birbirinize benzemek zorundasınız, yoksa güzel olamazsınız" Bence tüm kadınların buna karşı savaşması gerek. Çünkü hepimizin birbirimize benzediği bir dünya inanılmaz sıkıcı. AVM'lerde dikkatinizi çekiyor mu birbirinin kopyası olan kızlar. İnsanın kafasını karıştırıyorlar, çünkü "bu kızı az evvel görmedim mi ben" gibi bir duyguya kapılıyor insan. İnsanın doğasında aslında aynılaşmamak farklı olmak yok mudur? Ben yanlış mı biliyorum. O halde neden aynı saçlar, aynı kıyafetler, aynı makyajla dolaşan kocaman bir güruh var?

Aslında belki de durum şudur, herşeyin içinin boşaltıldığı dünyada ve herşeyin gitgide saçmalaşmaya başladığı bir hayatta kendilerini öyle yalnız hissediyorlardır ki etrafa baktıklarında benzerlerini görmeyi arzu ediyorlardır. Pekala olabilir. Ve bunun için onları kimse suçlayamaz. Bize lazım olan allıklar, farlar, eyelinerlar değildir belki de o yitirdiğimiz anlamı bulmak ve dünyayı o anlam bağlamında algılayabilmektir ve varoluşumuzun anlamı güzelliğimizde değil başka bir yerlerde saklıdır....