Git ötede sosyalleş...

İnsan sosyal bir varlıkmış. Vallahi ben değilim, aynaya bakıyorum ve insanım. İstisnalar kaideyi bozmaz diyebilirsiniz ve ben de size çok sayıda istisna gösterebilirim. Geçen gün birine sosyal bir varlık olmadığımı söyledim ve insanlara değer vermemek gibi bir saçmalıkla suçlandım. Gülsem mi ağlasam mı bilemiyorum. İşte tam olarak bu tür saçma sapan yargılamalar yüzünden sosyal bir varlık değilim. Hiç ama hiç açıklamak zorunda değilim ama insanlara değer vermediğim de doğru değil, zira insanlara gerçekten değer verdiğim için sosyal bir varlık değilim. 

Sosyal sistem öyle bir yapı üzerine kurulu ki hepimiz sahtekar olmak zorunda kalıyoruz. Soru; günde kaç kez hiç ama hiç hoşlanmadığınız hadi daha da yumuşatalım sohbet edecek birşey bulamadığınız birinin anlattıklarını sahte sahte gülümsemek zorunda kalıyorsunuz? Günde kaç kez sizi aptal yerine koymaya çalışan birinin hinliğini anlamamazlıktan gelmek için gayret gösteriyorsunuz? Günde kaç kez canınız burnunuzda ve çok çalışmak zorunda olduğunuz halde masanızın önünde "kahveye geldik kah kah kah" türü insan evlatlarının "meşgul müsün? eğer meşgulsen rahatsız etmeyelim" türü bir kibarlığı sahiden bilmediklerinden mi yoksa umursamadıklarından mı yapmadıklarını düşündünüz. Ya da sizinle hiçbir samimiyeti olmayan bir kadının karşınızdan gelirken zoraki gülümseyip "günaydın" demesinin aslında ne kadar gereksiz ve ne kadar riya mahsulü olduğunu, tek söz etmeden ve sahte gülümsemesini takınmadan yanınızdan geçse ona daha çok saygı duyacağınızı hiç düşündüğünüz oldu mu? Bir araya sürekli gelip çok eğleniyormuş gibi gözüken insanların her nedense daha sonra birbirlerini dedikodu etmesini görüp kaç kez şaşırdınız? Sizi bilmem ama ben bütün bunlardan iğrendiğim için sosyal bir varlık değilim. Hatta insana olan sevgim bunları göre-duya azalmasın diye...

"Yalnızlık çok korkunçmuş" Yooo hiç korkunç değil. Bu aslında sizin yalnızlıktan ne anladığınıza da bağlı. Senin bana zevkten bayılacak gibi anlattığın ve birinin namusunu karalamaktan bunca haz duyduğun sohbetin yerine Anna Karenina'nın aşk acılarını okumayı tercih ettiğim için mi yalnızım? Eğlence anlayışı avm gezip abuk sabuk şeyler almak olan birinin davetini ret edip bahçedeki çiçekleri sessiz sessiz izlemeyi zevk edindiğim için mi yalnızım? Sen okuduğun ve gördüğün herşeyi insanlıktan, merhametten uzak bir şekilde yorumlarken, sabit kafana en ufak yeni bir bilgi kırıntısı sokmayı ret ederken ve beni bütün bu ucu sonu olmayan tartışmaların içine çekmeye çalışmanı umursamayıp eski filmleri izlmeyi tercih ettiğim için mi yalnızım? Bırak Allah aşkına... Kurduğunuz sahtelikler dünyasında adına nezaket dediğiniz riyakarlığınızla sizlere bol şans diyorum. Ve evet ben sosyal bir varlık değilim. Olmayacağım da...  Sizin insan şöyledir insan böyledir gibi abuk sabuk dayatmalarınıza karşı durmak için bile olsa olmayacağım. Sizden iğrenmemek için kalbimde hala size karşı sevgi kalsın diye olmayacağım. 

Bana "azıcık sosyal ol" diyenlere son bir kez daha söylüyorum; Benden uzak durun ve gidin ötede sosyalleşin...

Resim: Norman Rockwell