Uzanmışım kumsala...

İnsan bazen kendisi hakkında bilmediği birşeyler öğrenebilir. Yaşadığı hayattan bir anda nasıl kopup başka bir hayata, sanki önceki hayatı hiç var olmamış gibi, uyum sağlayabildiğine şaşabilir. Evet bu olabilir. Ama bu, belki de, sadece şimdi var olan şey eskisinden daha iyiyse olabilir. Şöyle ki;

Tatil işi hiç planda yoktu. Planda yoktu demeyelim de kafada hep hayal olarak var olsa da koşulların bir araya gelebilmesi nerede ise mucize sayılabileceği için olması imkansızdı diyelim.Evet bu daha iyi. Her neyse sözün kısası mucize oldu, herşey nasıl olduysa denk geldi ve ben tatile çıkmayı başarabildim. Şu çok tuhaf; İşsizken bol vaktin oluyor ama paran olmuyor bu nedenle tatile çıkamıyorsun. İşin olduğunda ise deli gibi çalışıyorsun ve vaktin olmuyor yine tatile gidemiyorsun. Kısaca ve özetle tatile gidebilmek ciddi bir sorun olarak her yaz karşına çıkıyor. Bu en azından benim işim için böyle. (Bu arada  işe yeni başlayacak kişi için çok özel bir not: Sakın ha sadece sizin yapabileceğiniz bir işe sahip olmayın. Siz yokken de pekala işi yürütebilecek insanlar olsun ki kafanız dağıldığında alıp başınızı gidebilesiniz. Alın size abla tavsiyesi kuzucuklarım. Yoksa siz de benim gibi yıllarca tatil yapamaz ve yarı deli bir durumda hayatınızı sürdürmeye çalışabilirsiniz. Ve bir gün tatile çıkarsanız tüm kumları yemek ve denizin bütün suyunu içmek gibi sapıkça bir istek duyabilirsiniz içinizde.)

Evet ne diyordum, insan yeni koşullar daha iyi ise hemen uyum sağlıyor ve geçmişi sanki hiç var olmamış gibi bir hale bürünüveriyor. Bana olan da işte tam olarak buydu. Daha o masmavi denizi görür görmez birşeyler başka bir boyuta geçirdi beni. Belki denizin kokusudur bütün bunun sebebi bilmiyorum. Daha sonraki günler boyunca, ayın tabak gibi karşımda olduğu gecelerde, sahilden gelen şarkılarda, güneş altında tasasız yatarken, denizin tuzlu suyunu yutarken, yüzerken, akşamları o uzun yolda turlar atarken, arkadaşlarımla uzun uzun yemek sohbetlerine dalmışken hiç ama hiç, hayatım üzerine kafa yormadım. Ne olduğu ya da neler olacağını hiç düşünmedim. En ufak birşey için kaygılanmadım. Üstelik bunların hiç birini de planlamadım. Ve dönüş yolunda bunları düşünürken tatilin gerçek anlamda tatil olduğunu anladım ve bütün o kaygı ve tasayı yanımda götürmediğim için kendimle gurur duydum. 

Kısaca ve özetle bu kısacık tatilde tüm algılarımı kapadığım ve bu makinenin dinlenmesine izin verdiğim için artık daha güçlü başlamaya hazır olduğumu, beynimin bir ölçüde temizlendiğini hissediyorum. Ve bunun için, yani önümdeki dönemi çok daha verimli geçireceğim için içten içe sevinç duyuyorum. Tatilin anlamı da bu değil midir zaten? 

Resim: Wanda Kline