yılsonu karnesi

Daha önce bir kez daha yazmıştım. O zaman da kendime yılsonu karnesi hazırlamış ve kendime verdiğim notlarda hayli zalim davranmıştım. Bu kez yine öyle yapacağım muhtemelen. Ama zavallı egomu da arada cilalamayı ihmal etmeyeceğim. Zira kendimi yerden yere vurdukça daha beter oluyorum. Malum inatçı ve itaatsiz bir bünyeye sahibim.

Eveeeeet gelelim bu yıl yediğimiz nanelere. Yılbaşında en büyük sorunum olan öfke kontrolü konusunda bu yıl hayli mesafe kaydetmeye karar vermiştim. Bilin bakalım ne oldu? Hevesle yazılmış tüm yılbaşı kararları gibi belli bir süre uygulamaya konulup sonra o karara hiç çekinmeden ihanet edildi. Evet haklısınız iyi halt edildi. Öfke kontrolünden söz ettiğime bakıp öyle ota çöpe sinirlenen bir manyak olduğumu düşünmenizi istemem. Tam aksi, pek çok şeye "insan hali, olur bunlar" der güler geçerim. Ancak ne zaman gazete okusam, tüm gün gazeteleri didik didik ettiğim yetmezmiş gibi akşam haberlerine denk gelsem öfkeden deliriyor, ağzımdan çıkanı bir türlü kulağıma ulaştırmayı başaramıyorum. Ve cidden merak ediyorum aranızda haberleri okuyup ya da izleyip de "insan hali, olur bunlar" diyeniniz var mı? Ve tahmin ettiğiniz üzere öfke kontrolü dersim; sıfır.

Sigara. Bu da bir başka yılbaşı kararıydı. "Evet tamamen bitiremiyorsan adam gibi iç bari" demiştim. Neydi adam gibi içmek? Mümkün olduğunca az ve çok canın çektiğinde içmek, azaltarak külliyen bırakmak. Öfkelenince asla sigaraya sarılmamak falan filan. Daha önce söylemiş miydim bilmiyorum ama biri bana neyi yapma derse, içimdeki aslan parçası diklenip "yapacağım da yapacağım" diye bağırıp çılgına dönüyor. Ama bu kez biri bana böyle birşey demedi. Bir başkasına dediler. Ben de içimdeki "terbiyesiz"i boşver takılma sen bunlara diyerek ikna etmeyi denedim ama o fosur fosur Allah ne verdiyse içmek konusunda çoktan karar vermişti. Terbiyesiz işte. Utanmadan benim gibi efendisinin kararına karşı geliyor.

Daha çok yazmak mı dediniz? Evet öyle bir karar aldığım doğru. Zira benim gibi dengesiz bir ruh için bu kararı uygulamak vaki mi? Elbette değil. Yazacak birşey kalmadığından değil bu tembellik aslında elimi kolumu kaldıracak halim olmadığından. Yatakta debelenerek kitap okumak meylinde olan biri kalkıp bilgisayarı açacak, hadi bunu yaptı diyelim çorbaya dönmüş kafasını toplayacak da kelimeleri bir araya getirecek. Hey yavrum hey. Şu hergün yazan blog yazarlarını gidip enerjilerinden öpesim geliyor yeminle.

Daha düzenli olacağım demiştim. Bu nasıl saçma bir kararmış ancak şimdi anlıyorum. Bunca yıl hem madden hem de manen darmadağın yaşamış biri bundan sonra mı düzenli olacak? Ama itiraf etmeliyim ki bazen birden düzenli olasım tutuyor, bir başlıyorum  orayı burayı toparlamaya akıl işi değil. Kendime hem hayret ediyorum hem de hayran oluyorum. Elbette tahmin edeceğiniz üzere kesinlikle uzun sürmüyor. Hiiiç ara vermeden eski halime dönüyorum.

Dönüp yazdıklarıma bakıyorum da hiç mi yol katmemişim diyorum. Ama ettim galiba. Sosyoloji derslerimi en iyi biçimde öğrendim. Zaten bütün bunları öğrendiğim için haberleri izlerken öfkem iki katına çıktı ya. Öğrenmenin benim için yaşam biçimi olduğunu, birşeyler öğrenmeden geçirdiğim zamanlarda ciddi ciddi mutsuz olduğumu çünkü kendimi bomboş hissettiğimi anladım. Bu yıl da yine hırstan yoksun olduğumu görüp buna sevineyim mi üzüleyim mi emin olamadım. Maddi olarak hiçbir şeye sahip olmadığımı ve bunun da umurumda olmadığını görüp hayret ettim. Birilerinin bana "biriktir biriktir" deyip durmasına "neden neden" diye cevap vermeye devam ettim. Bundan da acaip keyif aldım. Zira sorulan soruyu cevaplayan insanları yeni sorularla sıkıştırıp durmak kadar eğlenceli bir oyun yoktur. Bu yıl da yine çok kahkaha attım, pek çok şeyin mizahi yanını bulup çıkardım ve gülmediğimiz hergünün bir kayıp olduğunu hiç aklımdan çıkarmadım.

Ve bu yılı da karnemdeki kırık notlarla, iyi hallerim ve kötü hallerimle tamamladım. 2015 için yeni kararlar aldım. Kararların beni bunaltamaması ve kolay uygulanabilir olması konusunda azami dikkat gösterdim. Güzel bir yıl olacak bence...

Resim: Fred Calleri